Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Bk 400/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, asesor WSA Jacek Pruszyński (spr.), sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego M. S. kwotę 1.559 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset pięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. decyzją z [...].04.2008 r. nr [...] określił M. S. (dalej: skarżący) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w wysokości 10.781 zł. W uzasadnieniu organ stwierdził, iż skarżący prowadził niezarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych międzynarodowego przewozu osób. Fakt wielokrotnych przekroczeń przez stronę granicy, na polsko-niemieckim odcinku, głównie w Ś. i w K., w okresie lat 2002-2004 znalazł potwierdzenie w informacji uzyskanej od Straży Granicznej - pismo Zarządu Granicznego Komendy Głównej Straży Granicznej z [...].02.2005 r. Organ wskazał, iż w okresie od 30.07.2002 r. do 21.10.2004 r. skarżący posiadał do dyspozycji samochód [...] zarejestrowany na jego małżonkę. Podniesiono też fakt systematycznego umieszczania przez stronę ogłoszeń prasowych dotyczących międzynarodowych usług transportowych w okresie od 30.01.2002 r. do 31.08.2004 r. w "[...]" i w okresie od 10.01.2002 r. do 31.08.2004 r. w "[...]". Wskazano, iż dni, w których odbywały się wyjazdy pokrywały się z emitowanymi ogłoszeniami. Jako pomocnicze dowody w sprawie organ przyjął wyciągi z dokumentów kontroli przeprowadzonych u 5 innych podmiotów świadczących usługi transportowe w zakresie międzynarodowego przewozu osób do B. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego powyższe oznacza, że strona osiągała przychód podlegający opodatkowaniu według zasad ogólnych na podstawie art. 9a ust. 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej powoływanej jako "u.p.d.o.f.". Podatnik nie wypełnił dyspozycji art. 24a u.p.d.o.f., ponieważ nie prowadził podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dlatego też ustalenia przychodu dokonano w drodze oszacowania. Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności oraz brak danych organ nie znalazł podstaw do zastosowania jednej z metod oszacowania opisanych w art. 23 § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej przywoływanej jako: "o.p.". Kierując się uregulowaniem zawartym w art. 23 § 4 i § 5 o.p. oszacowania dokonano w inny sposób, pozwalający na określenie podstawy opodatkowania w wysokości najbardziej zbliżonej do rzeczywistości. W tym celu organ, jako główny dowód w sprawie przyjął informację Straży Granicznej, określającą ilość przekroczeń granicy przez skarżącego. Jednakże wyliczając ilość kursów zagranicznych w miesiącach od maja do grudnia 2004 r. organ wskazał, iż z uwagi na to, że w okresie tym odnotowano tylko 2 odprawy graniczne, a z materiału dowodowego nie wynika, aby istniały przesłanki takiego ograniczenia działalności przez skarżącego, ilość tę ustalono jako średnią za okres od stycznia 2002 r. do kwietnia 2004 r., na podstawie odpraw granicznych odnotowanych przez Straż Graniczną. Odstąpiono natomiast