Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 listopada 2008 r., sygn. I SA/Ol 442/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski Sędzia WSA Renata Kantecka Protokolant Anna Gradowska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 27 listopada 2008 r. sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę

Uzasadnienie

Spółka A jest zobowiązaną z tytułu podatku od nieruchomości położonych na terenie Gminy. Prezydent Miasta skierował do Naczelnika Urzędu Skarbowego tytuły wykonawcze celem wyegzekwowania należnego podatku i odsetek od zaległości.

W odpowiedzi na powyższe Spółka A złożyła do organu egzekucyjnego zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego wskazując na niewłaściwość miejscową organu egzekucyjnego, pominięcie w tytule wykonawczym pieczęci wierzyciela oraz podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności.

Postanowieniem z dnia "[...]", nr "[...]", Prezydent Miasta działając jako wierzyciel uznał wniesione zarzuty za bezzasadne.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu złożonego przez Spółkę A zażalenia, postanowieniem z dnia "[...]", Nr "[...]", uchyliło w/w postanowienie w całości i orzekło o uznaniu zarzutu wskazującego na niewłaściwość organu egzekucyjnego za zasadne, zaś pozostałych zarzutów za nieuzasadnione.

Organ odwoławczy uzasadnił uchylenie zaskarżonego postanowienia w części dotyczącej wskazania niewłaściwości miejscowej organu egzekucyjnego ( z uwagi na niezaskarżenie tej części wydanego postanowienia, pominięto rozważania organu w tej kwestii).

Uzasadniając uznanie wniesionych zarzutów za niezasadne organ wskazał, iż w przypadku pominięcia w tytule wykonawczym podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności zastosowanie znajdzie art. 27 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej cyt. jako u.p.e.a.) stanowiący o powinności zawarcia wskazania podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności pieniężnej, jeżeli należność korzysta z tego prawa i prawo to nie wynika z zabezpieczenia należności pieniężnej. W niniejszej sprawie nie zachodzi taka sytuacja, gdyż ani ustawa o podatkach i opłatach lokalnych ani inny akt prawny nie przewidują dla należności z tytułu nieopłaconego podatku od nieruchomości prawa pierwszeństwa zaspokojenia. Z takiego prawa, lecz na podstawie odrębnych przepisów korzystają określone wierzytelności zabezpieczone hipoteką przymusową (art. 36 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa - tj. Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej cyt. jako Ord. pod.), hipoteką (art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece -tj. Dz. U . z 2001r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.) oraz zastawem skarbowym (art. 42 § 2 - 4 Ord. pod.). Tymczasem zdaniem organu art. 115 u.p.e.a. takiego prawa nie tworzy, a jedynie ustanawia dla organu obowiązek egzekucyjnego podziału kwoty uzyskanej z egzekucji, gdy w egzekucji pozostają należności z różnych tytułów. Przepis reguluje zatem jedynie kolejność zaspokojenia, nie przyznaje zaś określonym wierzytelnościom prawa pierwszeństwa zaspokojenia.