Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 listopada 2008 r., sygn. II SA/Bd 540/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia [...] Sędziowie: Sędzia [...] Sędzia [...] Protokolant [...] po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu [...] listopada 2008r. sprawy ze skargi J. I. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie prawa do zasiłku przedemerytalnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] marca 2008 r., nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. przyznaje adwokatowi [...] prowadzącemu Kancelarie Adwokacką w [...] od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...]) wynagrodzenie w kwocie 309,80 (trzysta dziewięć 80/100) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
U z a s a d n i e n i e:
Starosta B. decyzją z [...] marca 2008 r., na podstawie art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedno Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późno zm., dalej: kpa) w związku z art. 150 lit. d ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004r. Nr 99, poz. 1001 z późno zm.), odmówił uchylenia lub zmiany decyzji wydanej z upoważnienia Starosty B. przez Powiatowy Urząd Pracy w B. z dnia [...].03.2000 r. nr [...].
Rozstrzygnięcie swoje organ oparł o następujące ustalenia i rozważania:
W dniu rejestracji w Urzędzie Pracy w B. [...].02.2000 r. ustalono, że ostatnim miejscem zatrudnienia skarżącego była firma H. w B., w której wykonywał pracę od dnia [...].10.1995 r. do [...].01.1999 r. włącznie. Bezpośrednio przed rejestracją w Urzędzie, w okresie od [...].10.1998r. do [...].01.2000 r. strona pobierała rentę z tyto niezdolności do pracy.
Podczas rejestracji ustalono, że w 18 miesiącach poprzedzających dzień rejestracji skarżący posiada zaledwie 144 dni pracy uprawniające do zasiłku dla bezrobotnych. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. a obowiązującej wówczas ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, prawo do zasiłku przysługiwało bezrobotnemu, jeżeli w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania łącznie przez okres, co najmniej 365 dni był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie, co najmniej najniższego wynagrodzenia. Zatem tut. urząd zgodnie z art. 23 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przyjął za podstawę ustalenia uprawnień zasiłkowych również okres renty z tytułu niezdolności do pracy.