Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 padziernika 2008 r., sygn. VI SA/Wa 1503/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Asesor WSA Danuta Szydłowska Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2008 r. sprawy ze skargi T. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2008 r. Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r., wydaną na podstawie art. 10 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm.) oraz art. 268a K.p.a. - po rozpatrzeniu wniosku p. T. J. (strony, skarżącego) z dnia [...] listopada 2007 r. odmówiono wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej do ochrony osobistej

W uzasadnieniu wskazano, iż zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli okoliczności faktyczne, na które powołuje się osoba ubiegająca się o pozwolenie uzasadniają jego wydanie. Prawo do posiadania broni należy zatem do kategorii uprawnień, których realizacja jest uwarunkowana uzyskaniem pozwolenia od właściwego organu Policji. Powołany przepis pozostawia organom Policji ocenę argumentów przedstawionych przez podmiot wnioskujący o wydanie pozwolenia na broń. Oznacza to, że organ Policji - w granicach prawa do swobodnej oceny - ustala, czy w konkretnym przypadku zachodzą okoliczności uzasadniające wydanie pozwolenia na określony rodzaj broni.

Pozwolenie na posiadanie broni palnej może być wydane w szczególności do ochrony osobistej (art. 10 ust. 3 pkt 1 ustawy o broni i amunicji).

Z uwagi na reglamentacyjny charakter ustawy o broni i amunicji oraz w celu ujednolicenia zasad wydawania pozwoleń w kraju, przyjęto, że podstawową przesłanką udzielenia pozwoleń na broń palną do ochrony osobistej osobom fizycznym jest szczególne i realne narażenie ich na niebezpieczeństwo zamachu na życie bądź utraty zdrowia, przy czym to wnioskodawca winien przekonać organ wydający pozwolenia na broń o zasadności wydania pozwolenia.