Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 października 2008 r., sygn. VI SA/Wa 1390/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Jagielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Dorota Wdowiak Protokolant Izabela Jaworska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2008 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r. Komendant Główny Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta [...] Policji w [...] z dnia [...] grudnia 2007 r. cofającą P. P., na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji ( Dz. U. Nr 52, poz. 525 ze zm. ) - dalej UoBiA, pozwolenie na broń palną myśliwską. Uzasadniając decyzję organ stwierdził, iż P. P. należy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 UoBiA tzn. wzbudza obawę, że może użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Podstawę takiej oceny stanowi wyrok Sądu Rejonowego w W. [...] skazujący P. P. za czyn z art. 178a § 1 Kodeksu karnego (K.k.) - tj. za kierowanie pojazdem samochodowym w stanie nietrzeźwości. Organ zwrócił uwagę na znaczne stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu - 0,90mg/l w pierwszym badaniu i 0,85mg/l w drugim badaniu i podkreślił, iż nastąpiło trzykrotne, w stosunku do dopuszczalnego, przekroczenie progu stężenia alkoholu. Nadto, organ zauważył, iż P. P. nie przestrzegał prawa w przeszłości, bowiem w 2002 r. sprzeniewierzył się samej ustawie o broni i amunicji, posiadając bez wymaganego zezwolenia amunicję do broni palnej. Mimo, że nastąpiło zatarcie skazania za ten czyn, to organy Policji mają obowiązek wziąć pod uwagę dotychczasową postawę życiową posiadacza broni. Komendant Główny Policji wywodził, iż z dyspozycji art. 18 ust. 2 UoBiA wynika obowiązek organów Policji cofnięcia pozwolenia na broń osobie, która zaliczona została do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 UoBiA. W sytuacji stwierdzonego lekceważącego stosunku P. P. do obowiązującego porządku prawnego nie jest możliwe pozostawienie mu prawa dysponowania bronią. Zdaniem organu, niekorzystnej dla P. P. oceny jako posiadacza broni nie mogą zmienić ani pozytywne opinie z miejsca zamieszkania i ze środowiska myśliwych, ani stwierdzona orzeczeniami lekarskim i psychologa zdolność do dysponowania bronią.