Wyrok WSA w Lublinie z dnia 8 padziernika 2008 r., sygn. I SA/Lu 143/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie NSA Anna Kwiatek (spr.), WSA Małgorzata Fita, Protokolant Referent stażysta Julita Urbaś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 września 2008 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące wrzesień - grudzień 2002 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej, po rozpoznaniu odwołania J. G., utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] określającą zobowiązanie w podatku akcyzowym za wrzesień - grudzień 2002 r.

Z akt sprawy i uzasadnień wydanych w sprawie decyzji wynika, że w toku wszczętej w dniu 7 sierpnia 2006 r. kontroli skarbowej ustalono, iż J. G., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą A. w zakresie handlu paliwami na stacjach paliw w K. (gm. P.) oraz w L. przy ul. D., w okresach wrzesień - grudzień 2002 r. wprowadził do obrotu handlowego 188.650 lirów olejów bazowych sprzedając je jako olej napędowy bez zapłaty należnego podatku akcyzowego, co stanowiło naruszenie art. 34 ust. 1, art. 35 ust. 1 pkt 3 i art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Ustalenia w tym zakresie dokonane zostały na podstawie dowodów zgromadzonych w toku postępowania podatkowego, w tym uzyskanych z Prokuratury Apelacyjnej - Wydział II Przestępczości Zorganizowanej prowadzącej śledztwo między innymi przeciwko J. G. dotyczące wystawiania fikcyjnych faktur mających dokumentować obrót komponentami paliw oraz sprzedaży ich jako oleju napędowego lub benzyny (w 2003 r.) w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie zgromadzonych w aktach dowodów organ ustalił, że w okresie wrzesień - grudzień 2002 r. podatnik - kupował komponenty paliw od B. - spółki cywilnej L. Z. i G. N., w imieniu której działał również A. Z., przy czym B. fikcyjnie fakturowała tę sprzedaż na rzecz firm C. - A. J. i D. w K. Organ ustalił, że komponenty paliw należące do B. przewożone były transportem A. z baz paliwowych w M. i Z. i zlewane do zbiorników usytuowanych na stacji paliw przy ul. D., mieszane z olejem napędowym, a powstały produkt tankowano do cystern należących do A. i rozwożono do stacji paliw, bądź klienci tej firmy odbierali go własnym transportem. Zobowiązania z tytułu zakupu komponentów regulowane były przez A. gotówkowo do rąk L. Z. lub jako wpłaty firmy C. dokonywane przez pracownika firmy A. na konto B. , a odbiorcy oleju napędowego z firmy A. należności wpłacali również gotówką osobiście na stacji przy ul. D., przy czym sprzedaż ta obywała się bez jej udokumentowania.