Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 października 2008 r., sygn. II SA/Gd 312/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia NSA Stanisław Nowakowski Protokolant Sekretarz Sądowy Marta Sankiewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2008 r. sprawy ze skargi M. K. - W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 21 lutego 2008 r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu architektoniczno-budowlanego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 13 lipca 2007 r., Nr [...], 2. uchyla decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 19 listopada 2001 r., Nr [...], 3. określa, że decyzje wymienione w punkcie pierwszym oraz drugim nie mogą być wykonane, 4. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącej M. K. - W. kwotę 757,00 zł (siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

M. K. - W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 21 lutego 2008 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu z dnia 13 lipca 2007 r. Nr [...], którą odmówiono zatwierdzenia projektu architektoniczno - budowlanego z maja 2004 r. autorstwa dr inż. arch. M. P. i mgr inż. S. K. w przedmiocie dokończenia budowy jednorodzinnego budynku mieszkalnego w zabudowie szeregowej przy ul. [...] i wydania pozwolenia na wznowienie robót budowlanych przy budowie w/w budynku.

Skarżąca domaga się uchylenia wskazanych powyżej decyzji zarzucając naruszenie przepisów postępowania, mających istotny wpływ na wynik sprawy:

art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 3 kpa, polegające na braku zebrania i rozważenia całego materiału dowodowego w niniejszej sprawie; art. 8 kpa oraz

art. 9 kpa, polegające na braku informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, czym poderwane zostało zaufanie do działania organów administracji; art. 10 § 1 kpa, polegające na uniemożliwieniu stronie zapoznania się i wypowiedzenia co do zebranych materiałów w sprawie przed wydaniem decyzji. Nadto skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego: art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane poprzez niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że skarżąca nie wykonała w całości obowiązku nałożonego na nią w drodze decyzji z dnia 19 listopada 2001 r.