Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 września 2008 r., sygn. I SA/Wa 606/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie Sędzia WSA Daniela Kozłowska (spr.) Asesor WSA Mirosław Gdesz Protokolant Ewa Nieora po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2008 r. sprawy ze skargi S. G., Y. C. i V. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...]grudnia 2006 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] grudnia 2006 r. Nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] marca 1950 r. nr [...] oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydenta W. z [...] lipca 1949 r. nr [...] odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonego przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].

Decyzja wydana została w następującym stanie prawnym i faktycznym:

Orzeczeniem administracyjnym z [...] lipca 1949 r. Prezydent W. działając na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) odmówił dotychczasowym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] i jednocześnie stwierdził, że wszystkie budynki znajdujące się na tym gruncie przeszły na własność Gminy W. Odmowę uzasadniona została przeznaczeniem nieruchomości, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego na cele użyteczności publicznej o zabudowie biurowej. Ministerstwo Budownictwa decyzją z [...] marca 1950 r. utrzymało w mocy tę decyzję.

W dniu 21 marca 2001 r. do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wpłynął wniosek S. G., Y. C. i V. M. o stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Budownictwa z [...] marca 1950 r. i orzeczenia Prezydenta W. z [...] lipca 1949 r.