Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 września 2008 r., sygn. I SA/Kr 326/07

Dnia 12 września 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: NSA Józef Michaldo (spr.), Sędziowie: WSA Ewa Michna, WSA Maria Zawadzka, Protokolant: Małgorzata Celińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2008r., sprawy ze skargi Z. H., na decyzję Dyrektora Izby Celnej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu, I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej koszty postępowania w kwocie 297,00 zł (dwieście dziewięćdziesiąt siedem złotych 00/100).

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją nr [...] z dnia [...] odmówił skarżącej Z. H. stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku akcyzowego uiszczonego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego.

Podstawą wydania decyzji był następujący stan faktyczny. Wnioskiem z dnia [...] lipca 2006 r. skarżąca wniosła o zwrot akcyzy zapłaconej w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem samochodu osobowego marki F. (nr nadwozia [...]). Samochód ten został nabyty w dniu 16 czerwca 2004 r. za kwotę 2000 Euro na terenie Unii Europejskiej. W dniu 4 lipca 2004 r. skarżąca złożyła deklarację uproszczoną nabycia wewnątrzwspólnotowego przedmiotowego samochodu, w której obliczyła należny podatek akcyzowy w kwocie 1380,00 zł, z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 15,1%.

Uzasadniając odmowę stwierdzenia nadpłaty Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził że w przedmiotowej sprawie nie występuje nadpłata w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.). Skarżąca zadeklarowała należny podatek akcyzowy zgodnie z dokumentami źródłowymi oraz zgodnie z przepisem art. 80 i art. 81 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 29, poz. 257 ze zm.) i zapłaciła ten podatek. Nawet gdyby przyjąć, że norma prawa krajowego nie jest zgodna z prawem unijnym to niemożliwym jest zaniechanie jej stosowania. Nie traci ona automatycznie mocy obowiązującej. Organy administracji publicznej zobowiązane są stosować obowiązujące przepisy prawa.