Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 września 2008 r., sygn. I SA/Bk 250/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, Sędziowie asesor WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 września 2008 r. sprawy ze skargi P. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do września 2003 r. oddala skargę
UZASADNIENIE
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. ustalił, iż Pan J. Ł.,, reprezentujący firmę swojej małżonki, P. Ł. (dalej jako Skarżąca), w 2003 r. nabywał olej opałowy w firmie "E" Sp. z o.o. B. B., Oddział w B., z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży na stacji paliw w W. W związku ze sprzedażą oleju opałowego do stacji paliw w W. wystawiane były przez firmę "E" fikcyjne faktury na nieistniejące podmioty. Płatności
za dostarczony towar miały charakter wyłącznie gotówkowy i następowała najczęściej od razu przy odbiorze, a w niektórych przypadkach przy następnej dostawie. Dostarczony olej opałowy wlewano do zbiorników podziemnych mieszczących się
na terenie stacji paliw, lub do autocysterny (sporadycznie), stanowiącej własność Skarżącej. Paliwo to nie było ujmowane w urządzeniach księgowych prowadzonych przez Skarżącą.
Ustalono także, iż Skarżąca nabywała ciężki olej opałowy od "A" Sp. z o.o. (obecna nazwa B " Sp. z o.o. z siedzibą w P.) oraz gaz LPG od A. L., właściciela firmy "P.", bez stosownego udokumentowania tych czynności. Ponadto organ ustalił, że ww. towar został sprzedany bez ewidencjonowania w urządzeniach księgowych prowadzonych dla potrzeb podatku od towarów i usług. Z uwagi na fakt, że ewidencja sprzedaży i zakupów prowadzona przez Skarżącą dla potrzeb podatku od towarów i usług nie odzwierciedla stanu rzeczywistego w ww. zakresie na podstawie art. 193 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. ustawa Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm., dalej w skrócie O.p.), nie uznano jej za dowód w sprawie.