Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2008 r., sygn. III SA/Wa 1025/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Hieronim Sęk (spr.), Asesor WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2008 r. spraw ze skarg K. H. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2008 r. o numerach: [...], [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu spółki za zaległości podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych oddala skargi

 

UZASADNIENIE

Zaskarżonymi dwiema decyzjami z dnia [...] lutego 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej w skrócie "DIS") utrzymał w mocy dwie decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (dalej w skrócie "NUS") z dnia [...] września 2007 r.

Decyzjami tymi organ pierwszej instancji orzekł o odpowiedzialności Skarżącego - K. H. członka Zarządu H. Sp. z o.o. za zaległości tej Spółki w podatku dochodowym od osób fizycznych od wypłaconych wynagrodzeń, w jednej decyzji za grudzień 2001 r. i poszczególne miesiące od lutego do listopada 2002 r., a w drugiej decyzji za grudzień 2002 r. i poszczególne miesiące od stycznia do marca 2003 r.

W odwołaniach Skarżący zarzucił decyzjom wydanym przez NUS naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię przepisu art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.; powoływanej dalej jako "O.p.") przez przyjęcie, że zachowanie Skarżącego cechowała umyślność, podczas gdy ze zgromadzonego w sprawach materiału dowodowego nie wynika, żeby zachowanie Skarżącego nosiło takie znamię, naruszenie prawa materialnego przez niezastosowanie przepisu art. 116 § 1 O.p. polegające na przyjęciu, że zaistniały przesłanki do orzeczenia odpowiedzialności podatkowej Skarżącego, podczas gdy wykazane zostało, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy, bowiem w dacie pełnienia przez niego funkcji prezesa zarządu nie było przesłanek do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, naruszenia przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy przez wydanie decyzji sprzecznych ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym i nie umorzenie postępowania w sytuacji, w której wykazane zostało zaistnienie przesłanek egzoneracyjnych.

Zobacz także
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00