Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2008 r., sygn. II SA/Po 266/08

W przypadku decyzji kasacyjnej, nie doręczenie jej wszystkim stronom (art. 145 par. 1 pkt 4 kpa), nie jest naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania a w konsekwencji nie uzasadnia uchylenia zaskarżonego aktu na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. b prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Decyzja kasacyjna przewidziana w art. 138 par. 2 kpa, jakkolwiek ostateczna, nie kończy sprawy administracyjnej tj. nie rozstrzyga jej tak w sensie merytorycznym (co do istoty) jak i niemerytorycznym. Nie można zatem mówić "o sprawie zakończonej" w rozumieniu art. 145 par. 1 kpa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Szaniecka (spr.) Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Protokolant St. sekretarz sądowy Katarzyna Bela po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 06 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi G.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy terenu; oddala skargę. /-/ W. Batorowicz /-/ B. Drzazga /-/ J. Szaniecka

Prezydent Miasta działając na wniosek K.J. i M.J. decyzją z dnia [...], na podstawie art. 59 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 oraz art. 54 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717 ze zm.) ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych, dwulokalowych, w zabudowie szeregowej, z wbudowanymi garażami, przewidzianej do realizacji na terenie działki nr 5/226, położonej przy ul. G/T w [...].

Ustalając warunki zabudowy Prezydent stwierdził, że na terenie objętym wnioskiem brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dlatego podjęto czynności przewidziane w cytowanej wyżej ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu (Dz.U. Nr 164 poz. 1588). W dalszej kolejności Prezydent wyjaśnił, że przedmiotowa działka ma zapewniony dostęp do drogi publicznej (od ulic I.T. i M.G.) przez teren działki nr 5/2005 oraz istnieje możliwość uzbrojenia jej w miejską sieć energetyczną i kanalizacyjną. Zaopatrzenie w wodę będzie możliwe po wybudowaniu odcinka sieci wodociągowej, zlokalizowanej przy ulicy T., na realizację którego inwestor zawarł umowę ze Spółka A. W oparciu o analizę urbanistyczną obszaru wyznaczonego w odległości nie mniejszej niż trzykrotna szerokość frontu działki objętej wnioskiem i nie mniejszej niż 50 m (wraz z działką, na której przewidziano lokalizację inwestycji) ustalono, że wzdłuż ulic I.T. i M.G. występuje zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca w układzie zwartym (szeregowa). Garaże, jako funkcja uzupełniająca dla mieszkalnictwa, lokalizowane są jako wbudowane w bryłę budynku mieszkalnego lub usytuowane jako obiekty wolnostojące we frontowej części działek. Budynki mieszkalne jednorodzinne sytuowane są na wydzielonych działkach. Analiza urbanistyczna wykazała, że dla planowanej inwestycji, zgodnie z wnioskiem inwestora zmienionym w dniu 29 czerwca 2007 r., pozostaje spełniony warunek z art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w zakresie zabudowy działek sąsiednich położonych wzdłuż tej samej drogi publicznej, zrealizowanej w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących projektowanej zabudowy, jako kontynuacji parametrów, cech zabudowy oraz sposobu zagospodarowania terenu, w tym gabarytów, formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz jej intensywności. W konkluzji Prezydent Miasta stwierdził, że planowana inwestycja nie narusza wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego oraz, że pozostają spełnione łącznie wszystkie warunki określone w art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.