Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 lipca 2008 r., sygn. III SA/Wa 292/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Sylwester Golec, Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2008 r. sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz S. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 3.662,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset sześćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług należnego od Skarżącej - S. sp. z o.o. w W. za poszczególne miesiące z lat 2002 i 2003 oraz ustalił dodatkowe zobowiązania podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] września 2005 r. powyższą decyzję utrzymał w mocy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 maja 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 3259/05 uchylił tę decyzję. Doszedł do przekonania, iż w stopniu, który mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy, narusza ona przepisy postępowania, tj. art.122, art. 187 § 1, art. 190 § 1 i 2, art. 191 oraz art. 210 § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej. Za prawidłowe uznał stanowisko organów, że faktura wystawiona przez E.L. nie potwierdzała sprzedaży i nie dokumentowała zgodnego ze stanem faktycznym obrotu usługami pomiędzy wskazanymi w niej podmiotami. Stwierdził, że dopuszczalne było ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego na podstawie art. 109 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zobowiązał organy, aby w ponownym postępowaniu, wypełniając dyspozycję art. 122 Ordynacji podatkowej, podjęły wskazane czynności dowodowe (przesłuchania świadków), a oceniając zebrany materiał dowodowy odniosły się i oceniły jako dowód w sprawie złożoną w postępowaniu sądowym ekspertyzę Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego, na okoliczność podpisów złożonych na fakturach wystawionych przez E.