Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 lipca 2008 r., sygn. III SA/Po 810/07
Dnia 30 lipca 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz M. Geremek Sędziowie WSA Barbara Koś ( spr.) WSA Beata Sokołowska Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Dropek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 lipca 2008 roku przy udziale sprawy ze skargi B. J., S. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe o d d a l a s k a r g ę /-/B. Sokołowska /-/T.M. Geremek /-/B. Koś WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...], nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne dokonane w procedurze uproszczonej poprzez wpis do rejestru towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu pod pozycjami nr: 311, 312 i 313 z dnia [...] oraz zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] z dnia [...] w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego, określił na nowo kwotę długu celnego i wezwał Spółkę A w W. oraz Spółkę B do uiszczenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz odsetek wyrównawczych.
W uzasadnieniu wskazano, że w dniu [...] przyjęto zgłoszenie celne uzupełniające dotyczące towaru w postaci odzieży dokonane przez Spółkę B jako przedstawiciela pośredniego na rzecz Spółki A w W. Oddział w P. na podstawie wpisu do rejestru procedury uproszczonej pod pozycjami nr 311, 312 i 313 z dnia [...]. Do zgłoszenia dołączono m.in. świadectwo pochodzenia z dnia [...]. Kwotę długu celnego strona obliczyła na podstawie konwencyjnej stawki celnej.
Po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego (art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego) i treści art. 83 § 1 i § 2 Kodeksu celnego organ celny wskazując na przepis § 20 a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.) wskazał, że pismem z dnia [...] polskie władze celne zwróciły się do [...] władz celnych o przeprowadzenie weryfikacji świadectwa pochodzenia. Pismem z dnia [...] Urząd Kontroli i Kwarantanny Przywozowej i Wywozowej C. nie potwierdził jego autentyczności, stwierdzając że nie zostało wystawione przez ten urząd i jest sfałszowane. Zdaniem organu celnego powyższy wynik weryfikacji przeprowadzonej w trybie urzędowej współpracy administracyjnej jest wiążący dla polskich organów celnych.