Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. III SA/Po 539/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędzia WSA Barbara Koś ( spr.) WSA Marzenna Kosewska Protokolant st. sekr. sąd. Barbara Dropek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2008 r. przy udziale sprawy ze skargi B. J., S. J. oraz T. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] Nr [...], [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego. o d d a l a s k a r g i /-/M. Kosewska /-/W. Długaszewska /-/B. Koś

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego [...] uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne dokonane w procedurze uproszczonej poprzez wpis do rejestru towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu pod pozycją nr 236 z dnia [...] oraz zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] z dnia [...] w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego, określił na nowo kwotę długu celnego i wezwał T. K. - Firma A oraz Spółkę B do uiszczenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz odsetek wyrównawczych.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu [...] przyjęto zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] dotyczące towaru (kurtek dla dzieci) dokonane przez Spółkę B jako przedstawiciela pośredniego na rzecz T. K. - Firma A na podstawie wpisu do rejestru procedury uproszczonej pod pozycją nr 236 z dnia [...]. Do zgłoszenia dołączono m.in. świadectwo pochodzenia Form A z dnia [...]. Kwotę długu celnego strona obliczyła na podstawie konwencyjnej stawki celnej.

Po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego (art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego) i treści art. 83 § 1 i § 2 Kodeksu celnego organ celny wskazując na przepis § 20 a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.) wskazał, że pismem z dnia [...] polskie władze celne zwróciły się do [...] władz celnych o przeprowadzenie weryfikacji świadectwa pochodzenia. Pismem z dnia [...] Urząd Kontroli i Kwarantanny Przywozowej i Wywozowej [...] nie potwierdził jego autentyczności, stwierdzając że nie został wystawiony przez ten urząd. Zdaniem organu celnego powyższy wynik weryfikacji przeprowadzonej w trybie urzędowej współpracy administracyjnej jest wiążący dla polskich organów celnych.