Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. II SA/Po 433/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia WSA Barbara Drzazga Protokolant St. sekretarz sądowy Katarzyna Bela po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2008 r. sprawy ze skargi A Sp. j. w S. na czynność Starosty P. z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu; I. uchyla zaskarżoną czynność, II. zasądza od Starosty P. na rzecz skarżącej kwotę 200,- zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych. /-/ B. Drzazga /-/ E. Podrazik /-/ A. Łaskarzewska

Wnioskiem z dnia (...) A Spółka Jawna z siedzibą w S. zwróciła się do Starosty Powiatu P. o stwierdzenie, w oparciu o przepisy Ordynacji podatkowej, nadpłaty w kwocie (...) w uiszczonej opłacie za wydanie karty pojazdu o numerze rejestracyjnym (...). Uiszczona suma wynikała z rejestracji w dniu (...) pojazdu marki (...) i wydania karty pojazdu. Argumentując swój wniosek Jakub M. - współwłaściciel spółki - wskazał, że opłata w wysokości (...), uiszczona przez spółkę w dniu (...), wynikała z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie opłaty za kartę drogową (Dz. U. z 2003 r. Nr 137 poz. 1310) wydanego na podstawie art. 77 ust. 4 pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108 poz. 908 ze zm.). Ust. 5 powyższego przepisu stwierdza, że przy wydaniu rozporządzenia dotyczącego opłaty za kartę pojazdu Minister ma obowiązek uwzględnić znaczenie tych dokumentów dla rejestracji pojazdu oraz wysokość kosztów związanych z drukiem i dystrybucją kart. Wnioskodawca powołał się przy tym na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. (sygn. U 6/2004, OTK-A 2006/1/3), orzekającego o niekonstytucyjności § 1 ust. 1 wskazanego powyżej rozporządzenia Ministra Infrastruktury. Z powyższego orzeczenia wynikało, zdaniem wnioskodawcy, że opłata za wydanie karty pojazdu powinna wynieść 75 zł. Ponadto uiszczona opłata, w opinii składającego wniosek, miała charakter ukrytego podatku, co jest sprzeczne nie tylko z postanowieniami Konstytucji, ale również narusza wspólnotowy porządek prawny. Odnosząc się do zwrotu opłaty na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej wnioskodawca wskazał, ze wniesiona opłata nie miała charakteru czynności administracyjno - technicznej, lecz stanowiła realizację obowiązku uiszczenia daniny publicznej, stąd dla jej zwrotu konieczne jest zastosowanie przepisów podatkowych.