Wyrok WSA w Kielcach z dnia 3 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Ke 560/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska,, Asesor WSA Mirosław Surma (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2008r. sprawy ze skargi H.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych za lata 2001-2006 1. oddala skargę, 2. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach ) na rzecz adwokata J.G. kwotę 292,80 zł (dzieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) w tym kwotę 52,80 zł (pięćdziesiąt dwa 80/100) podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej ustanowionej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia[...]. nr [...]odmawiającą H.K. umorzenia zaległości podatkowych za lata 2001-2006 w kwocie [...] zł. W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że umorzenie zaległości podatkowych to kompetencja o charakterze uznaniowym. Oznacza to, że ustawodawca pozostawił organom podatkowym swobodę co do zastosowania tej kompetencji i zakresu przyznanej ulgi. Daje ona organom podatkowym możliwość elastycznego reagowania na nieprzewidziane przypadki, uniemożliwiające podatnikom wywiązanie się z ciążącego na nich obowiązku podatkowego. Powołując się na treść art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej organ wskazał, że w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym organ podatkowy, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe lub odsetki za zwłokę. O ważnym interesie podatnika można mówić wówczas, gdy podatnik znalazł się w trudnej sytuacji życiowej, której nie mógł przewidzieć lub nie mógł zapobiec. Natomiast pod pojęciem interesu publicznego rozumie się pewną potrzebę (dobro), której zaspokojenie powinno służyć zbiorowości lokalnej (mieszkańcom gminy, miasta) lub całemu społeczeństwu. Powyższe przesłanki mają charakter ogólny i ich interpretacja jest możliwa na tle konkretnego stanu faktycznego. Organy podatkowe uprawnione są do własnej oceny interesu społecznego, słuszności interesu obywatela i o treści podejmowanego rozstrzygnięcia decydują okoliczności konkretnego przypadku, przy czym nawet jeżeli zajdą okoliczności uzasadniające umorzenie podatku, organ podatkowy może, ale nie musi dokonać umorzenia. Jeżeli organ podatkowy przeanalizował materiał zgromadzony w wyniku prowadzonego postępowania podatkowego i uznał, że powyższe przesłanki nie wystąpiły i odpowiednio uzasadnił swoją decyzję, to do niego należy wybór rozstrzygnięcia. Podstawy umorzenia zaległości podatkowej powinny nawiązywać do sytuacji finansowej podatnika i mieć na względzie ochronę minimalnego poziomu życia tak jego, jak i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. Ważny interes podatnika wystąpi wówczas, gdy po uiszczeniu podatku nie będzie on dysponował środkami na wyżywienie, mieszkanie, ubranie oraz inne niezbędne potrzeby życiowe.