Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 11 marca 2008 r., sygn. I SA/Bd 836/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Dariusz Dudra Sędziowie: sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz asesor WSA Urszula Wiśniewska (spr) Protokolant asystent sędziego Agnieszka Miler-Kłosińska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 04 marca 2008r. sprawy ze skargi B. Elektrowni Wiatrowej s.c. I. W., S. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia (...) Wójt Gminy O. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia B. s.c. wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2007.

Decyzją z dnia (...) znak: (...) organ pierwszej instancji ustalił podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2007 w kwocie (...). W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż w złożonej w dniu 15 stycznia 2007r. deklaracji na podatek od nieruchomości, podatnik nie uwzględnił w całości wartości budowli, która wynika z rozliczenia wartości początkowej środków trwałych dla celów podatku od nieruchomości, a jedynie zadeklarował do opodatkowania wartość linii elektroenergetycznej i fundamentu zespołu wiatrowo - energetycznego wraz z rurą. W ocenie organu, cała elektrownia wiatrowa stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w związku z czym podstawą opodatkowania powinna być jej wartość wykazana w ewidencji środków trwałych.

W odwołaniu wniesiono o uchylenia decyzji organu pierwszej instancji i umorzenie postępowania podatkowego. Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie art. 1a ust. 1 pkt 2 w związku z art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, poprzez błędne rozumienie tych przepisów, w szczególności błędne rozumienie pojęcia budowli w związku z art. 3 pkt 3 oraz art. 3 pkt 9 prawa budowlanego oraz naruszenia art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez jego pominięcie w sprawie. W uzasadnieniu podniesiono, iż w świetle art. 3 pkt 3 prawa budowlanego w brzmieniu nadanym mu przez ustawę z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1364), która weszła w życie 26 września 2005 r., budowlą nie jest cała elektrownia wiatrowa a jedynie jej części budowlane. Zdaniem odwołującej się z powyższego wynika, iż podstawą opodatkowania nie będzie wartość wszystkich amortyzowanych elementów elektrowni wiatrowej (jako jeden środek trwały), ale tylko i wyłącznie wartość odpowiadająca wartości samych budowli bądź urządzeń budowlanych w rozumieniu ustawy budowlanej. W ocenie strony z wartości początkowej środka trwałego, jakim jest zespół wiatrowo - energetyczny (nie będący przedmiotem opodatkowania) wyjąć dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości należy, tylko tę część nakładów, które posłużyły wytworzeniu samej budowli bądź urządzenia budowlanego. Ponadto strona wskazała, iż w przedmiotowej sprawie nie bez znaczenia są klasyfikacje statystyczne (KŚT, KRŚT, PKOB, KOB), gdyż zespoły wiatrowo elektryczne zostały zdefiniowane tylko w KŚT i KRŚT, a nie zostały wymienione w klasyfikacjach budowlanych (KOB, PKOB), co oznacza, iż nie są one budowlami. Podatnik przytoczył także stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają jedynie części budowlane elektrowni wiatrowych jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.