Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. II SA/Wa 1224/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Sędziowie WSA Joanna Kube, Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2008 r. sprawy ze skargi Rzecznika Dyscyplinarnego [...] na orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia dyscyplinarnego dotyczącego funkcjonariusza Straży Pożarnej 1. uchyla zaskarżone orzeczenie i utrzymane nim w mocy orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej przy Lubelskim Komendancie Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej 2. zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Komisja Dyscyplinarna przy Lubelskim Komendancie Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej w L. orzeczeniem z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...], uznała [...] P. B., podejrzanego o popełnienie czynu z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1992 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 96, poz. 667 ze zm.), tj. o naruszenie zasad zawartych w tekście roty ślubowania, niewinnym zarzucanego mu czynu.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż w trakcie postępowania dyscyplinarnego ustalono, iż P. B. w okresie od [...] maja do [...] czerwca 2006 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Podczas kontroli obecności wykorzystania zwolnienia lekarskiego w miejscu zamieszkania funkcjonariusza okazało się, iż w dniach od [...] do [...] czerwca 2006 r. brał on udział w wyjeździe turystycznym do H. Zdaniem organu, w trakcie postępowania dyscyplinarnego nie udowodniono, że zwolnienie lekarskie nie było wykorzystane w sposób niewłaściwy i tym samym nie doszło do naruszenia art. 30 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa dotyczące strażaków nie regulują w żaden sposób kwestii związanych z prawidłowym wykorzystaniem zwolnienia lekarskiego, jest to bardzo trudne do określenia. Samo zaś zastrzeżenie w zwolnieniu "chory może chodzić" upoważnia chorego do wykonywania zwykłych czynności życia codziennego, udania się na zabiegi i kontrole lekarskie. Skoro więc przyjąć wyjaśnienia funkcjonariusza, iż w czasie pobytu w H. kontynuował leczenie i korzystał z masaży leczniczych, można uznać, iż w sposób prawidłowy wykorzystał ww. zwolnienie.