Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. I SA/Gd 693/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Orska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi G. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2004 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 745 (siedemset czterdzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania G.M., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2004 r. w kwocie 6184,00 zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe za ten miesiąc w kwocie 835,00 zł.

Podstawą wydania powyższej decyzji były następujące ustalenia faktyczne:

G.M., prowadzący działalność gospodarczą, w maju 2004 r. dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dwóch faktur VAT wystawionych przez [...] M.S.[...] dokumentujących zakup oleju napędowego.

Organy podatkowe zakwestionowały m.in. prawo podatnika do odliczenia podatku VAT wynikającego z powyższych faktur z uwagi na fakt, że M.S. w chwili wystawienia przedmiotowych faktur nie był czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Otwarcie jego obowiązku podatkowego nastąpiło dopiero na podstawie wniosku VAT-R z dnia 24 czerwca 2004 roku, od miesiąca czerwca 2004 roku.

Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach stanowi ustawowe prawo podatnika wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U z 2004 r. nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą o VAT. Od powyższej zasady przepisy prawa przewidują jednak pewne wyjątki. Wyjątek taki przewidziany był m.in. w § 14 ust. 2 pkt. 1 lit. a) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 97, poz. 970 z późn. zm., zwanego dalej Rozporządzeniem z 2004r.), w myśl którego nie stanowiły podstawy do obniżenia podatku należnego faktury wystawione przez podmiot nie istniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur.