Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. VIII SA/Wa 577/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Asesor WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Protokolant Aleksandra Borkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi D.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za 2001 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżoną decyzją z [...], po rozpatrzeniu odwołania D.M. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z [...], określającą skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych za 2001 r. w kwocie 32.951 zł. Skarżąca w zeznaniu podatkowym za 2001 r. (PIT - 28) wykazała "0" jako kwotę uzyskanego przychodu i należnego ryczałtu. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

1.2. Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania w sprawie i powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ I instancji po przeprowadzeniu kontroli podatkowej. Z ustaleń tych wynika, że skarżąca prowadziła zarejestrowaną działalność gospodarczą w okresie od 5 lutego 1998 r. do 31 stycznia 2001 r. Przedmiotem działalności był między innymi wyrób i sprzedaż odzieży skórzanej. Zdaniem organu I instancji, pomimo formalnej likwidacji tejże działalności z dniem 31 stycznia 2001 r., w rzeczywistości skarżąca działalność gospodarczą kontynuowała. Dokonała bowiem szeregu transakcji handlowych z T. i A.A.. Wynika to ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, tj. między innymi z historii rachunku oszczędnościowo - rozliczeniowego skarżącej, materiałów przesłanych organowi przez Prokuraturę Okręgową w P. oraz dowodów ze źródeł osobowych. Jako podstawę opodatkowania organ I instancji przyjął kwotę wpływów na rachunek bankowy skarżącej z rachunku bankowego T.A. (rachunek ten został następnie przekształcony we wspólny rachunek A. i T. małżonków A.). W 2001 r. łączne wpływy z tego rachunku na rachunek bankowy skarżącej stanowiły kwotę 201.000 zł, jako równowartość dostarczonych przez skarżącą wymienionym kontrahentom towarów handlowych. Kwota ta została pomniejszona o wartość podatku od towarów i usług oraz opodatkowana według stawki 20%, przewidzianej dla opodatkowania ryczałtem przychodów niezaewidencjonowanych.