Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 listopada 2010 r., sygn. III SA/Wa 108/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Katarzyna Golat, Protokolant ref. staż. Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] maja 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. ("Dyrektor UKS") określił Skarżącej - M. B., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za 2005 r. w kwocie 42.524 zł.

Wyjaśnił, że Skarżąca prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą indywidualną (na własne nazwisko), a także w ramach spółki cywilnej "S.".

W postępowaniu kontrolnym badaniu poddano dokumentację zabezpieczoną przez Wydział do Walki z Przestępczością Gospodarczą Komendy Stołecznej Policji w biurze rachunkowym. Dokumentacja ta zawierała m.in. ewidencje przychodów, faktury VAT dotyczące zakupu towarów oraz spisy towarów handlowych na początek i koniec badanego okresu. Paragony fiskalne udostępniła Skarżąca.

Ustalono, że sprzedaż towarów zaewidencjonowana w ewidencji przychodów oraz w ewidencji sprzedaży dla celów podatku od towarów i usług, wg. rozliczenia ilościowego ogółem, o 892 sztuk przewyższała ilość towarów wynikającą z rozliczenia ich zakupu (uwzględniono remanenty).

Ponadto Skarżąca wykazała zakup towarów od podmiotów nie figurujących w ewidencjach podatników właściwych urzędów skarbowych, tj. G. i K..

Dyrektor UKS nie uznał wyjaśnień Skarżącej o znikomej ilości towarów kupionych od tych podmiotów oraz o braku możliwości sprawdzenia zgodności działalności kontrahentów z przepisami prawa. Wskazał uprawnienia przewidziane w art. 96 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Podniósł, że u Skarżącej zabezpieczono opieczętowane faktury "in blanco" pięciu nieistniejących podmiotów, w tym firmy "G.".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00