Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 grudnia 2007 r., sygn. II SA/Wa 608/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Bronisław Szydło, Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.), Sędzia WSA - Ewa Pisula-Dąbrowska, Protokolant - Anna Siwonia, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku K. M. (ur. [...] grudnia 1983 r.) z dnia [...] listopada 2005 r. i po wydaniu wyroku przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1631/06 stwierdzającego nieważność decyzji z dnia [...] lipca 2006 r. i decyzji ją poprzedzającej, powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania dla wymienionej renty rodzinnej w drodze wyjątku po jej zmarłym w dniu [...] lipca 2005 r. ojcu W. M. (ur. [...] grudnia 1956 r.). W uzasadnieniu podał, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania. Powyższe warunki muszą być spełnione łącznie, a renta rodzinna w drodze wyjątku jest świadczeniem pochodnym, jakie przysługiwałoby osobie zmarłej. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie, zmarły tragicznie ojciec skarżącej na przestrzeni 49 lat życia miał udowodniony okres ubezpieczenia wynoszący łącznie 14 lat 9 miesięcy i 15 dni, a w ostatnim dziesięcioleciu przed zgonem udowodniono tylko 2 lata 9 miesięcy i 25 dni ubezpieczenia, zamiast wymaganych 5 lat. Ponadto ostatnio udowodniony okres ubezpieczenia przypada na dzień [...] września 1998 r., natomiast zgon od tego dnia nastąpił po 6 latach 10 miesiącach i 12 dniach. Niezależnie od powyższego organ podał, że w ubezpieczeniu ojca skarżącej występowały w okresie od [...] kwietnia 1977 r. do [...] grudnia 1981 r., od [...] listopada 1982 r. do [...] lutego 1984 r. i od [...] grudnia 1992 r. do [...] grudnia 1994 r., niczym nieuzasadnione przerwy w świadczeniu pracy. Zatem jest to zbyt krótki okres zatrudnienia i w konsekwencji nie zostały wykazane żadne szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w podjęciu zatrudnienia i nabycie przez ojca dziecka uprawnień do świadczenia ustawowego. Przy rozpatrywaniu sprawy była również brana pod uwagę sytuacja materialna, przy czym nie jest ona jedynym kryterium przyznania świadczenia w drodze wyjątku.