Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. I SA/Łd 748/07

Dnia 20 grudnia 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Klimowicz, Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Protokolant Tomasz Porczyński, po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2007 roku na rozprawie sprawy ze skargi S. W. i W. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2000 oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego Ł. określił S.W. i W.W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok w kwocie 7.239,- zł.

Przed wydaniem powyższej decyzji w sprawie toczyło się już postępowanie przed organami podatkowymi, a także przed sądem administracyjnym. W toku postępowania organy podatkowe ustaliły, że podatnicy złożyli wspólną deklarację podatkową za 2000 r., wykazując przychody uzyskane z tytułu odrębnie prowadzonych działalności gospodarczych tj.: firmy handlowej "A" prowadzonej przez S.W. oraz firmy "B" prowadzonej przez W.W., których przedmiotem była sprzedaż przędzy. Badając prawidłowość rozliczenia podatku dochodowego za ww. okres organy podatkowe zakwestionowały część kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej podatniczki (wydatki poniesione na zakup materiałów budowlanych wykorzystanych do modernizacji magazynu przędzy, wysokość naliczonych odpisów amortyzacyjnych od samochodu osobowego Alfa Romeo oraz koszty amortyzacji prawa użytkowania wieczystego gruntu) oraz podatnika (wydatki inwestycyjne poniesione w związku z zabudową wnęki pod schodami i położeniem płytek podłogowych w pomieszczeniu wynajmowanym przez podatnika oraz wydatki poniesione na usługę pralniczą). Ponadto organy podatkowe zakwestionowały przychody podatników, uzyskane ze sprzedaży przędzy przyjmując, że wykazana przez strony wielkość sprzedaży tego towaru nie odpowiadała rzeczywistości, a także przyjmując, że podana przez W.W. wartość marży naliczanej przy sprzedaży przędzy była zaniżona. W konsekwencji organy podatkowe zakwestionowały prowadzone przez podatników podatkowe księgi przychodów i rozchodów, w czego następstwie dokonały ustalenia podstawy opodatkowania stron w drodze oszacowania (decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł. z dnia [...] oraz decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...]).