Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 grudnia 2007 r., sygn. I SA/Gl 307/07
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Monika Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2007 r. sprawy ze skargi J. H.- K. i Z. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia [...], nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. w Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) oraz art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 roku, nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...], nr [...], którą organ ten określił J. H. K. i Z. K. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok w wysokości [...] złotych.
W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w pierwszej kolejności przedstawił zasadnicze elementy ustalonego w sprawie stanu faktycznego. W tych ramach przypomniał, że w wyniku przeprowadzonej w firmie Z. .K. Firmie A kontroli organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, iż podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę [...] złotych (kwota premii podatkowej w wysokości [...] złotych oraz straty nadzwyczajne w kwocie [...] złotych).
Organ podatkowy pierwszej instancji, po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, określił podatnikom wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok wspomnianą wyżej decyzją z dnia [...] uznając, że zakwestionowane wyżej kwoty nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odwołując się od tej decyzji podatnik wniósł o jej uchylenie. Zaskarżonej decyzji zarzucił: