Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 stycznia 2006 r., sygn. I SA/Ol 454/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędzia WSA Ryszard Maliszewski (spr) Asesor WSA Renata Kantecka Protokolant Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia "[...]" r., Nr "[...]" w przedmiocie: zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę.

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" r. Nr "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania S. K. prowadzącego działalność gospodarcza pod nazwą Stacja Benzynowa "[...]" przy ul. "[...]" gm. "[...]" utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]"r. , w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r. w wysokości 56.534,70 zł.

Z akt sprawy wynika, że Inspektor Kontroli Skarbowej przeprowadził kontrolę skarbową w zakresie m. in. rzetelności deklarowania, obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2000 przez S. K. prowadzącego Stację Benzynową "[...]" w "[...]" , ul. "[...]".

Wynikiem przeprowadzonej kontroli było wydanie decyzji nr "[...]" z dnia "[...]" r., na podstawie której określono podatnikowi zobowiązanie podatkowe i zaległość w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000.

Od decyzji tej podatnik wniósł w dniu 10.06.2002r. odwołanie do Izby Skarbowej. Izba Skarbowa po rozpatrzeniu odwołania Strony, decyzją nr "[...]" z dnia "[...]" r. uchyliła w całości decyzję organu I instancji i orzekła o określeniu zobowiązania podatkowego i zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000 w nowej wysokości.

Po zaskarżeniu przez podatnika w/w decyzji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 26.08.2004r. uchylił decyzję organu drugiej instancji. Zdaniem WSA organy podatkowe dokonując oszacowania wysokości nie zaewidencjonowanej sprzedaży paliw powinny dążyć do odtworzenia rzeczywistego przebiegu zdarzeń istotnych z punktu widzenia podatkoprawnego stanu faktycznego. Zdaniem WSA nie ulega wątpliwości, że ustalenia dotyczące nie zaewidencjonowanej sprzedaży paliw mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Organy podatkowe dokonały ustaleń stanu faktycznego na podstawie własnych poglądów, bez wyczerpania wszystkich możliwych dowodów, jakie organ mógł przeprowadzić z urzędu. Zdaniem Sądu rozpatrującego, zasadne było wykorzystanie środka dowodowego w postaci opinii biegłego w zakresie dotyczącym ustalenia maksymalnych ubytków naturalnych i przeliczeń jednostek objętościowych na wagowe.