Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 października 2007 r., sygn. I SA/Lu 406/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita,, WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 października 2007 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. - oddala skargę.

Zaskarżoną decyzją z dnia 8 marca 2007r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 233 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity - Dz. U. Nr 8 poz.60 z 2005r z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania M. B., uzupełnionego pismem z dnia 16 stycznia 2007r. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20 listopada 2006r., nr [...] określającej wysokość niezapłaconych odsetek za zwłokę w kwocie 3.807,00 zł od nieuregulowanych w ustawowych terminach płatności należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000r w kwocie 7.237,00 zł utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W uzasadnieniu tego orzeczenia wskazano, że z treści zaskarżonej decyzji wynika iż odsetki, których ona dotyczy należne są od nieuregulowanej przez skarżącą zaliczki za miesiąc styczeń 2000r. oraz, że w pozostałych miesiącach 2000r. obowiązek we wpłatach zaliczek z tytułu prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej w spółce cywilnej "A" nie wystąpił.

Od decyzji organu I instancji odwołanie złożył pełnomocnik strony skarżącej, który wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania, zarzucił naruszenie art. 23 ust.1 pkt.46 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst Dz. U. 2005r Nr 14 poz. 176 z późn. zm.).

W ustosunkowaniu się do tego zarzutu, Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że nie znajduje on uzasadnienia, podkreślając, iż nie dotyczy on działalności gospodarczej prowadzonej przez skarżącą, lecz przez jej męża w spółce cywilnej PHU "B", co oznacza brak podstaw do zmiany rozstrzygnięcia organu I instancji.