Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn. I SA/Bk 536/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, sędzia WSA Wojciech Stachurski (spr.), Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi P. i J. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. oddala skargę.

Decyzją z [...] listopada 2005 r., nr [...], Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił wobec P. i J. Ł. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie [...] zł, w miejsce zadeklarowanego przez podatników zobowiązania w kwocie [...] zł oraz zadeklarowanej straty z działalności gospodarczej Pani P. Ł. w kwocie [...] zł. Rozstrzygniecie to oparte zostało na wynikach kontroli skarbowej przeprowadzonej w firmie Pani P. Ł. Stacja Paliw w W., która wykazała, że podatniczka nie zaewidencjonowała zakupu i sprzedaży oleju opałowego pochodzącego od firmy E. z siedzibą w B. B. Oddział w B. Ustaleń tych dokonano między innymi w oparciu o dowody uzyskane od organów ścigania, w tym na podstawie nagrań rozmów telefonicznych między pracownikami firmy E. i mężem podatniczki J. Ł., a także na podstawie protokołów przesłuchań świadków i podejrzanych.

Powyższą decyzję uchylił Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z [...] stycznia 2006 r., nr [...]. Z jej uzasadnienia wynika, że głównymi przyczynami tego uchylenia było oparcie rozstrzygnięcia sprawy przez organ pierwszej instancji na materiałach dowodowych pochodzących z postępowania karnego, które nie zostało prawomocnie zakończone, tj. z naruszeniem art. 181 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w dalszej części powoływanej w skrócie o.p. Organ odwoławczy stwierdził również, że w sprawie brak jest potwierdzenia, w obowiązujący sposób, autentyczności osób prowadzących rozmowy telefoniczne pozyskane w trakcie kontroli operacyjnej. Stwierdzono również brak stosownego uzasadnienia i oceny dowodów zgromadzonych w toku postępowania.