Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 listopada 2007 r., sygn. III SA/Po 512/07

Dnia 14 listopada 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska Sędziowie NSA Tadeusz M. Geremek WSA Barbara Koś ( spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Kamila Perkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2007 roku sprawy ze skargi I. H. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego. oddala skargę /-/ B. Koś /-/M. Lorych-Olszanowska /-/ T. M. Geremek WSA/wyr.1 sentencja wyroku

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] nr [...] uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne SAD nr [...] z dnia [...] w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego, określając na nowo wysokość długu celnego; wezwał importera I. H. do uiszczenia należności celnych od towaru sprowadzonego z C. oraz do uiszczenia odsetek wyrównawczych.

W uzasadnieniu podano, że do zgłoszenia celnego SAD dołączono m. in. świadectwo pochodzenia towaru nr [...] z [...]. Po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego (art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego) i treści art. 83 Kodeksu celnego organ celny wskazując na przepis § 20 a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.) wskazał, że polskie władze celne zwróciły się do [...] władz celnych o przeprowadzenie weryfikacji pod względem autentyczności i poprawności danych m. in. przedmiotowego świadectwa pochodzenia. Pismem z dnia [...] [...] władze celne nie potwierdziły jego autentyczności. W rezultacie oznacza to, że zgłoszenie celne zostało sporządzone na podstawie nieprawdziwych danych, a należności celne zaniżone.

W dalszej części uzasadnienia decyzji wskazano, że zgodnie z § 11 ust. 1 powołanego rozporządzenia pochodzenie przedmiotowych towarów winno być udokumentowane świadectwem pochodzenia. Skoro zatem organ celny uzyskał od [...] władz celnych informację o negatywnym wyniku weryfikacji przedmiotowego świadectwa pochodzenia, nie mógł przyjąć go jako prawidłowego dokumentu uprawniającego do zastosowania zadeklarowanej przez stronę stawki celnej konwencyjnej, wobec czego należało zastosować wyższą stawkę celną, tj. autonomiczną stawkę celną podwyższoną o 100 %.