Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. III SA/Po 79/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Barbara Koś ( spr.) As. sąd. Małgorzata Bejgerowska Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Skrocka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2007 r. przy udziale sprawy ze skargi I. H. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego o d d a l a s k a r g ę /-/M. Bejgerowska /-/M. Kosewska /-/B. Koś

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...], nr [...] uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne SAD nr [...] z dnia [...] w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego, określając na nowo wysokość długu celnego; wezwał importera I. H. do uiszczenia należności celnych od towarów sprowadzonych z T. oraz do uiszczenia odsetek wyrównawczych.

W uzasadnieniu podano, że do zgłoszenia celnego SAD dołączono m. in. świadectwa pochodzenia towaru nr [...] z [...] i nr [...] z [...]. Po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego (art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego) i treści art. 83 Kodeksu celnego organ celny, wskazując na przepis § 20 a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15.10.1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.) wskazał, że polskie władze celne zwróciły się do władz T. o przeprowadzenie weryfikacji pod względem autentyczności i poprawności danych m. in. przedmiotowych świadectw pochodzenia. Pismem z dnia [...] władze T. nie potwierdziły ich autentyczności. W rezultacie oznacza to, że zgłoszenie celne zostało sporządzone na podstawie nieprawdziwych danych, a należności celne zaniżone.

W dalszej części uzasadnienia decyzji wyjaśniono, że zgodnie z § 11 ust. 1 powyżej cytowanego rozporządzenia pochodzenie przedmiotowych towarów winno być udokumentowane świadectwem pochodzenia. Skoro zatem organ celny uzyskał od władz T. informację o negatywnym wyniku weryfikacji przedmiotowych świadectw pochodzenia, nie mógł przyjąć ich jako prawidłowych dokumentów uprawniających do zastosowania zadeklarowanej przez stronę stawki celnej konwencyjnej, wobec czego należało zastosować podwyższoną stawkę celną, a mianowicie stawkę celną autonomiczną podwyższoną o 100 %.