Wyrok WSA w Opolu z dnia 28 listopada 2007 r., sygn. I SA/Op 313/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska Sędziowie WSA Grzegorz Gocki WSA Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 listopada 2007 r. sprawy ze skargi J. S.- P. i A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. określił J. Sz.-P. i A. P. zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r. w wysokości 17.467 zł oraz odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres od maja do sierpnia 2000r. w wysokości120 zł.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wskazał, iż kontrole podatkowe przeprowadzone w Kancelarii Adwokackiej A. P. wykazały nieprawidłowości w zakresie zeznanych przychodów i kosztów ich uzyskania. W oparciu o ustalenia poczynione w toku kontroli podatkowych przeprowadzonych w firmie A. P. za lata 2000-2001, organ I instancji stwierdził, iż przychody wykazane w księdze podatkowej za rok 2000 zostały zawyżone o kwotę 700 zł, wynikającą z faktury nr 34/2000 z dnia 28 listopada 2000r. wystawionej przez skarżącego na rzecz Z. M. Ustalono, iż A. P. reprezentował Z. M. przed Sądem Okręgowym w O. w sprawie I RC 1915/00, w której zapadł wyrok w dniu 20 marca 2001r. Zatem, zdaniem organu, wskazana kwota stanowiła wpłatę pobraną na poczet usługi wykonanej w 2001r. i powinna stanowić przychód roku 2001, gdyż zgodnie z art.14 ust.3 pkt 1ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym, od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Uzupełniająco organ I instancji podkreślił, że przesłuchana w charakterze świadka Z. M. zeznała, iż w 2000r. zleciła skarżącemu prowadzenie sprawy rozwodowej, a należność z tego tytułu uregulowała dopiero po zakończeniu sprawy.