Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 31 padziernika 2007 r., sygn. II SA/Ol 863/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2007 r. sprawy ze skargi A. i L. S. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem - oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego umorzył postępowanie w sprawie wybudowania przez D.G. muru pełnego - ogrodzenia działki nr "[...]" położonej w L. przy ul. "[...]" na granicy z działką "[...]". W uzasadnieniu podano, iż decyzją z dnia "[...]" Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu odwołania D.G. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]", nakładającej na odwołującego się obowiązek wykonania czynności w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem poprzez zmniejszenie wysokości ogrodzenia między działkami nr "[...]" i "[...]" położonymi w L. przy ul. "[...]" do wysokości nie przekraczającej 2,20m uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Uchylając przedmiotową decyzję organ odwoławczy wskazał, iż postępowanie w sprawie wybudowania przedmiotowego ogrodzenia zostało wszczęte w dniu 20 października 1999r. a w związku z tym zastosowanie mają przepisy Prawa budowlanego w brzmieniu obowiązującym w tej dacie. Wprawdzie prawidłowo zastosowano przepis art. 51 Prawa budowlanego, jednakże orzeczenie zostało wydane na podstawie obecnego brzmienia tego przepisu, a nie brzmienia obowiązującego w dacie wszczęcia postępowania. Ponadto organ odwoławczy wskazał na konieczność przeprowadzenia w pełnym zakresie postępowania wyjaśniającego co do jakości wykonanego ogrodzenia, podnosząc iż ograniczenie swobody inwestora w zakresie wysokości ogrodzenia powyżej 2,20m uzasadnione jest wymogami bezpieczeństwa tego urządzenia budowlanego. Wskazano, iż postanowieniem z dnia "[...]" nałożono na D.G. obowiązek przedłożenia ekspertyzy technicznej wykonanego ogrodzenia. Zobowiązany przedłożył taką ekspertyzę sporządzoną przez rzeczoznawcę budowlanego. Z ekspertyzy tej wynika, iż przedmiotowe ogrodzenie spełnia wymogi wytrzymałości na zginanie, obrót i przesunięcie całej konstrukcji oraz nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i mienia i może być użytkowane zgodnie z przeznaczeniem. Autor ekspertyzy wskazał przy tym, iż niedopuszczalne jest obniżanie istniejącego terenu wzdłuż ogrodzenia. W związku z tym wskazano, iż mimo bezspornego faktu wykonania ogrodzenia o wysokości przekraczającej 2,20m bez wymaganego zgłoszenia, tj. z naruszeniem przepisu art. 30 ust.1 pkt 2 Prawa budowlanego, nie ma podstaw do wydania orzeczenia o obowiązku wykonania robót budowlanych mających na celu zmniejszenie wysokości przedmiotowego ogrodzenia do wysokości nie przekraczającej 2,20m. Podano, iż przepisy Prawa budowlanego nakładając obowiązek zgłoszenia budowy ogrodzeń o wysokości powyżej 2,20m, nie zakazują budowy takich ogrodzeń. Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym przede wszystkim ekspertyza techniczna, wskazują, iż sporne ogrodzenie nie stanowi zagrożenia bezpieczeństwa ludzi oraz mienia i może być użytkowane zgodnie z przeznaczeniem. W tej sytuacji organ doszedł do wniosku, iż nie ma podstaw do wdrażania postępowania naprawczego skutkującego wydaniem decyzji w oparciu o art. 51 Prawa budowlanego nakładającej obowiązki w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem. W związku z tym uznano, iż dalsze postępowanie w niniejszej sprawie jest bezprzedmiotowe.