Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 września 2007 r., sygn. III SA/Łd 473/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędzia NSA Janusz Nowacki Protokolant Agnieszka Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2007 r. sprawy ze skargi C.S. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia [...] Komendant Miejski Policji w P. wymierzył nadkomisarzowi C.S. karę dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.

Orzeczeniem z dnia [...] Komendant Wojewódzki Policji w Ł. uchylił zaskarżone orzeczenie w całości przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Orzeczeniem z dnia [...] Komendant Powiatowy Policji w O. wymierzył nadkomisarzowi C.S. karę dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.

Komendant Powiatowy Policji w O. wskazał, iż C.S. został obwiniony o to, że w dniu [...] w sposób nienależyty przyjął służbę oficera dyżurnego KMP i nie zapoznał się z wydarzeniami, jakie miały miejsce od zakończenia poprzedniej służby, a następnie nie dokonał stosownych sprawdzeń i udzielił błędnej informacji dziennikarzowi TVP 3 o stanie poszukiwań zaginionego M.S., przez co opóźnił emisję programu o poszukiwaniach w środkach masowego przekazu, naruszając obowiązki służbowe określone w pkt 6a i pkt 31 indywidualnego zakresu czynności oraz § 13 ust. 1 Zarządzenia nr 21 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 maja 1993 r. w sprawie funkcjonowania organizacji hierarchicznej w Policji, a w konsekwencji dyscyplinę służbową określoną w art. 132 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

Na poparcie powyższego organ I instancji wskazał, że w dniu [...] o godz. 9.00. asp. J.R. z Sekcji Kryminalnej KMP przyjął od D.S. zawiadomienie o zaginięciu syna M.S., który w dniu [...] uciekł ze szpitala [...] w Ł. i udał się w nieznanym kierunku. Zaginiony miał problemy ze zdrowiem psychicznym. Zgłaszający wyraził zgodę na publikację danych zaginionego. Materiały dotyczące poszukiwań zostały zdane do Dyżurnego KMP w dniu [...] o godz. 10.10, co odnotowano w pozycji [...] a o godz. 11.22 zostały wprowadzone do bazy KSIP. W dniu [...] D.S. udał się do dziennikarza telewizji TVP 3 w Ł., A.M. z prośbą o publikację poszukiwań syna M. Przed publikacją poszukiwań w/w dziennikarz w dniu [...] o godz. 16.17 skontaktował się telefonicznie z dyżurnym KMP w P. z prośbą o potwierdzenie oficjalnego prowadzenia poszukiwań przez Policję, co warunkowało ich publikację w telewizji. Ze strony dyżurnego KMP rozmowę prowadził pomocnik sierż. szt. I.S., który nie był zapoznany ze szczegółami poszukiwań i prosił o ponowny telefon A.M. co dawało mu czas na zapoznanie się ze sprawą. O godz. 16.40 ponownie zatelefonował A.M., rozmowę z nim prowadził dyżurny KMP nadkom. C.S., który zdecydowanie zaprzeczył, aby KMP w P. prowadziła poszukiwania M.S. i stwierdził, że oficjalne zawiadomienie o zaginięciu takiej osoby nie zostało przyjęte. Jak twierdzi A.M., brak potwierdzenia poszukiwań przez Policję spowodował przesunięcie emisji informacji o zaginięciu M.S., na dzień następny. W ocenie organu zebrany w postępowaniu materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, że nadkom. C.S. zarzucane mu czyny popełnił. Przesłuchani w tej sprawie świadkowie - asp. szt. Z.P. - dyżurny KMP, na którego służbie przyjęto zgłoszenie o zaginięciu oraz sierż. szt. I.S. pomocnik dyżurnego, pełniący służbę z obwinionym w dniu zdarzenia, potwierdzają, że zgłoszenie o zaginięciu M.S. było przyjęte i materiały z tej sprawy znajdowały się u dyżurnego KMP, a w Książce Wydarzeń fakt ten był odnotowany. Taki stan rzeczy potwierdza także dowód w postaci nagrania rozmowy na rejestratorze dyżurnego KMP oraz notatka jaką nadesłał A.M., a także jego przesłuchanie jako świadka. Przesłuchany w charakterze obwinionego nadkom. C.S. nie przyznał się do popełnienia żadnego z zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że nie ma on obowiązku jako dyżurny KMP, powiadamiania dziennikarzy o poszukiwaniach, gdyż nie były to zdarzenia bieżące. Ponadto z zeznań świadka sierż. szt. I.S. wynika, że nadkom. C.S. w niedługim czasie po zakończeniu rozmowy z dziennikarzem A.M., odnalazł w Książce Wydarzeń zapis o przyjętym zgłoszeniu zaginięcia M.S. i pomimo to nie podjął żadnych działań, aby naprawić swój błąd i potwierdzić dziennikarzowi przyjęte zgłoszenie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00