Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 września 2007 r., sygn. I SA/Bd 542/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Dudra Asesor sądowy Urszula Wiśniewska Protokolant po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 września 2007 r. sprawy ze skargi P. S.A. w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 21 grudnia 2006 r. "P" S. A. w B. wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Spółka wskazała, że zamierza dokonać nowej emisji akcji, w związku z którą poniesie koszty z tytułu zakupu usług świadczonych przez dom maklerski, doradcę prawnego i finansowego oraz na opłaty notarialne, koszt druku i dystrybucji prospektu emisyjnego, koszty promocji emisji. Zapytanie dotyczyło prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków, zawartych w fakturach, dokumentujących zakup wyżej wymienionych usług. Zdaniem wnioskodawcy, Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego

o podatek naliczony zawarty w fakturach, dokumentujących wydatki, związane z emisją akcji, gdyż nowa emisja akcji wpłynie na wielkość sprzedaży, która w głównej mierze podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. uznał, że stanowisko zaprezentowane we wniosku jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ powołał art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wskazując, że wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów i stosownie do wymienionego przepisu, Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Z unormowań zawartych w tym przepisie wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Organ powołał się na art. 7 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 3, art. 12 ust. 4 pkt 4, art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U.