Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 lipca 2007 r., sygn. I SA/Wr 774/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Zbigniew Łoboda Sędziowie Sędzia WSA - Ireneusz Dukiel Asesor WSA - Marek Olejnik (sprawozdawca) Protokolant Anna Terlecka po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 25 lipca 2007 r. sprawy ze skargi : B. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym zapłaconym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki Volkswagen Passat I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] o nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. kwotę 100,00 zł (słownie: sto 0/100) złotych na rzecz skarżącego tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego. III. oddala dalej idący wniosek o zwrot kosztów postępowania ponad określony w pkt. II.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] o nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] o nr [...] odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego VW PASSAT rok produkcji 2001.

Skarżący wystąpił z wnioskiem o zwrot podatku akcyzowego, zapłaconego w związku z nabyciem w jednym z państw członkowskich samochodu osobowego.

Organ podatkowy I instancji odmówił stwierdzenia nadpłaty uzasadniając to tym, iż określenie obowiązku podatkowego nastąpiło zgodnie obowiązującymi przepisami prawa. Ponadto organ stwierdził, iż prawo wspólnotowe pozostawia państwom członkowskim swobodę w zakresie opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych innych niż zharmonizowane a także to, iż organy podatkowe nie posiadają kompetencji do badania zgodności przepisów prawa krajowego z prawem wspólnotowym.

Skarżący w odwołaniu zarzucił decyzji organu I instancji naruszenie art. 80 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) - w skrócie upa, w związku z art. 90 TWE, przez niewłaściwą wykładnię w kontekście bezwzględnie obowiązujących i mających pierwszeństwo przed przepisami prawa krajowego norm prawa wspólnotowego. Powołał również orzecznictwo ETS dotyczące podobnych spraw.