Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2007 r., sygn. I SA/Po 242/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Małecki Sędziowie NSA Włodzimierz Zygmont /spr./ as.sąd. WSA Roman Wiatrowski Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Ajnbacher po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa "A" Z.D., J.D., T.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2003r. oraz za miesiąc [...] 2004r. oddala skargę. /-/ R. Wiatrowski /-/ J. Małecki /-/ W. Zygmont

Burmistrz Miasta i Gminy, decyzją z dnia [...]r. Nr [...], odmówił wnioskowi podatnika przedsiębiorstwu "A" Z., J., T.D. w K. - Zakład Pracy Chronionej, o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2003 w wysokości [...]zł oraz za miesiąc [...]2004r. w wysokości [...]zł - w łącznej kwocie [...]zł.

Podatnik we wniosku o nadpłatę zarzucił nieprawidłową interpretację art. 31 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, a w szczególności, że podatnik jako zakład pracy chronionej korzysta ze zwolnienie z podatku od nieruchomości, które obejmuje wszystkie nieruchomości, bowiem zakład stanowi całość i nie można wnioskować, że zwolnienie odnosi się tylko do tych nieruchomości, które służą do prowadzenia zakładu. Burmistrz stwierdził, że z gramatycznej wykładni art. 31 ust. 1 pkt 1"a" ustawy z 27 sierpnia 1997 r. wynika, że tylko te nieruchomości które wchodzą w skład zakładu i są wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez zakład działalności gospodarczej są zwolnione z podatku od nieruchomości. Inne nie pozostające w związku z funkcjonowaniem tego zakładu podlegają podatkowi na zasadach ogólnych.