Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 czerwca 2007 r., sygn. I SA/Łd 82/07

Dnia 18 czerwca 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.), Asesor WSA Renata Kubot-Szustowska, Protokolant Asystent sędziego Anna Dębowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 czerwca 2007 roku sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji z dnia [...] ustalającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości na rok 1999 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. przyznaje od Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz radcy prawnego M. S. kwotę 240,00 zł (dwieście czterdzieści złotych) oraz 22% podatku od towarów i usług (52,80 złotych), a także 17 zł (siedemnaście złotych) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Postanowieniem z dnia [...], Nr [...], wydanym na podstawie art. 162 § 1 i 2 oraz art. 163 § 2 Ordynacji podatkowej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. odmówiło J. K. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], Nr [...].

W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. podało, że wskazaną wyżej decyzją organ I instancji ustalił wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości na rok 1999. Decyzja ta została doręczona J. K. w dniu 14 czerwca 1999 roku. W piśmie z dnia 26 lipca 2006 roku złożonym w organie I instancji, podatnik wniósł odwołanie oraz wniosek o przywrócenie terminu do jego złożenia wskazując, iż o decyzji dowiedział się dopiero w dniu 17 lipca 2006 roku z pisma Urzędu Miasta Ł. Delegatury Ł. P. z dnia 5 lipca 2006 roku. Ponadto potwierdził, iż w dniu 14 czerwca 1999 roku otrzymał za zwrotnym potwierdzeniem odbioru decyzję i się od niej nie odwoływał. Wywodził z tego, iż gdyby otrzymał tę decyzję, to na pewno złożyłby od niej odwołanie w dniu 28 czerwca 1999 roku, jak to uczynił wobec innych decyzji wydanych przez organ I instancji. W jego ocenie, dokonano zatem manipulacji jej doręczeniem. Zdaniem organu administracji, J. K. nie zachował jednakże siedmiodniowego terminu do wniesienia podania o przywrócenie terminu liczonego od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu w myśl art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej, w związku z czym brak było podstaw do jego uwzględnienia. Argumenty podniesione przez podatnika nie zostały poparte żadnymi dowodami, które uprawdopodobniłyby ich prawdziwość i wskazywałyby, że uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło bez jego winy. Wnioskodawca ograniczył się wyłącznie do poinformowania organu odwoławczego o przyczynie uchybienia terminu do wniesienia odwołania sugerując, iż doszło do manipulacji doręczeniem zaskarżonej decyzji oraz nie wskazując żadnych dowodów, które uprawdopodobniłyby prawdziwość powoływanych okoliczności. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł., z akt sprawy jednoznacznie wynika, że decyzję z dnia [...], nr [...] J. K. otrzymał w dniu 14 czerwca 1999 roku, kwitując jej odbiór na zwrotnym potwierdzeniu odbioru. Niezrozumiałym był zatem zarzut jej niedoręczenia stronie. Z pisma J. K. zatytułowanego odwołanie wynikało, iż o decyzji organu I instancji dowiedział się w dniu 17 lipca 2006 roku, wobec czego termin do wniesienia podania o przywrócenie terminu upłynął w dniu 24 lipca 2006 roku. Podanie złożył natomiast osobiście w dniu 26 lipca 2006 roku, co zostało potwierdzone prezentatą organu I instancji.