Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 czerwca 2007 r., sygn. IV SA/Gl 1349/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia del. WSA Teresa Cisyk Asesor WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Wita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi M. T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie funkcjonariuszy Policji oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] Prezydent Miasta C. na podstawie art. 6 c ust. 1 ustawy z dnia 06 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002r. Nr 7, poz. 58 ze zm.) w zw. z art. 106 § 5 k.p.a. w związku z pismem [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r., nie wniósł zastrzeżeń do odwołania [...]. M. . ze stanowiska Komendanta Miejskiego Policji w C..

W uzasadnieniu wskazano, iż dokonanie zmian personalnych na stanowisku Komendanta Miejskiego Policji w C. nie wpłynie negatywnie na zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego w mieście jak również na współpracę między samorządem miasta C., a Komendą Miejską Policji w C..

W zażaleniu na powyższe postanowienie M. T. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 7, 77 § 1, 124 oraz 107 § 3 k.p.a. Podał, iż procedura administracyjna regulując w art. 106 k.p.a. zasadę współdziałania organów administracji przewiduje, że organ współdziałający podejmuje czynności w ramach swojej właściwości rzeczowej, w razie konieczności po uprzednim przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, wyraża swoje stanowisko w formie postanowienia w sprawie, w której wydanie decyzji należy do kompetencji innego organu administracji. Postanowienie wydane w tym trybie powinno odpowiadać wymogom opisanym w art. 124 k.p.a. oraz art. 107 § 3 k.p.a. w zw. z art. 126 k.p.a. W szczególności zaś powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne tj. wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł oraz przyczyn z powodu, których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, a także wyjaśnienie podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa. W ocenie strony zaskarżone postanowienie jest całkowicie pozbawione tychże elementów co powoduje, że jest sprzeczne z prawem. Brak jest w nim jakiegokolwiek uzasadnienia faktycznego i prawnego. Powyższe skutkuje faktem, iż strona została pozbawiona możliwości obrony swojego interesu. Nadto rozstrzygnięcie to uchyla się od możliwości dokonania jego prawidłowej oceny w trybie kontroli instancyjnej, a w przypadku utrzymania go w mocy także kontroli sądowoadministracyjnej. Dalej podniesiono, iż w konsekwencji powyższego strona nie ma możliwości odniesienia się w zażaleniu do kwestii merytorycznych, ograniczyła się więc do zarzutów formalnych.