Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 maja 2007 r., sygn. IV SA/Wa 157/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Czerwiński, Sędziowie sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.),, asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Julia Dobrzańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2007r. sprawy ze skargi K. D. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia (...) października 2006 r. nr (...) w przedmiocie uzgodnienia decyzji o warunkach zabudowy -oddala skargę-

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia (...) stycznia 2006 r. Nr (...) Minister Środowiska utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora (...) Parku Narodowego z dnia (...) października 2005 r. znak (...) o odmowie uzgodnienia decyzji o ustaleniu warunków zabudowy dla zagrody rolniczej składającej się z budynku mieszkalnego i gospodarczego na działce nr (...) w S., gmina S., stanowiącej własność K. D..

W uzasadnieniu postanowienia Ministra Środowiska wskazano, że otulina parku narodowego, w której projektowana jest uzgadniania inwestycja, stanowi, zgodnie z art. 5 pkt 14 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 92, poz. 880, ze zm.), strefę ochronną, graniczącą z parkiem narodowym, jako formą ochrony przyrody, wyznaczoną indywidualnie dla tej formy w celu zabezpieczenia jej przed zagrożeniami wynikającymi z działalności człowieka. Oznacza to, że realizacja celów, jakim otulina ma służyć jest możliwa tylko przy uznaniu, iż podlega ochronie. Skutkiem tego, organ orzekający uznał, iż wobec harmonizacji polityki przestrzennej otuliny z polityką przestrzenną prowadzoną na terenie (...) Parku Narodowego, zakazy odnoszące się do parków narodowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody, dotyczą również jego otulin.