Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 marca 2007 r., sygn. IV SA/Gl 49/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.) Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Protokolant sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2007r. sprawy ze skargi Gminy Z. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie nadania imienia parkowi przy [...] w Z. 1) uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze; 2) zasądza na rzecz skarżącej od Wojewody [...] kwotę [...],-zł. ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Rada Miejska w Z. w dniu [...]r. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie nadania imienia [...] parkowi przy [...] w Z.. W podstawie prawnej tej uchwały powołany został art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), a jej wykonanie powierzono Prezydentowi Miasta.

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym, wydanym w trybie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Wojewoda [...] stwierdził nieważność powyższej uchwały, jako sprzecznej z art. 7 Konstytucji RP w związku z art. 18 ust. 2 pkt 13 tej samej ustawy o samorządzie gminnym. Organ nadzoru stwierdził, że powołany przepis ustawy o samorządzie gminnym upoważnia radę miasta do nadawania nazw tylko i wyłącznie ulicom oraz placom będącym drogami publicznymi lub drogom wewnętrznym, w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 204, poz. 2086 z późn. zm.), a przedmiotowy park do nich nie należy. Na poparcie zaprezentowanego stanowiska powołał się na pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2006 r., sygn. akt III SA/Kr 923/05. Skoro, zatem obowiązujące przepisy nie zawierają legalnej definicji "parku", który oznacza "duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi" i nie jest tożsame z pojęciem plac publiczny, to przedmiotowa uchwała została podjęta bez podstawy prawnej, co narusza art. 7 Konstytucji i stanowi przesłankę stwierdzenia jej nieważności.