Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 lutego 2007 r., sygn. I SA/Wr 1260/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Marta Semiczek Asesor WSA Dagmara Dominik Protokolant Lucyna Barańska po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2007 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy ze skargi A S.A. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżącej A S.A. we W. kwotę 200,00 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Podatniczka- A S.A. we W. w dniu [...] złożyła do Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego, w tym dotyczący prawidłowości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie wierzytelności, które nie zostały pokryte wyegzekwowanymi kwotami wierzytelności lub które odpowiadają części przypadającej na wierzytelność zredukowaną w formie ugody, w momencie kiedy nieściągalność została w sposób wiarygodny udokumentowana, np. w sposób określony w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lub na podstawie ugody, po jej realizacji, kiedy warunek zastrzeżony (terminowa spłata) został spełniony przez dłużnika.

Zdaniem wnioskującej podatniczki podany przez nią sposób rozliczenia wydatków jest prawidłowy, gdyż wydatki na nabycie wierzytelności nie są wierzytelnościami z tytułu dostaw i usług, dlatego też dla podatnika prowadzącego działalność w zakresie obrotu wierzytelnościami będą stanowić towary, w stosunku do których nie będą miały zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 20, pkt 25, pkt 26a lub pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik D. Urzędu Skarbowego we W. postanowieniem z dnia [...], nr [...], stwierdził, iż wyżej przedstawione stanowisko podatniczki, co do zaliczenia w koszty uzyskania wydatków na nabycie wierzytelności, które nie zostały pokryte wyegzekwowanymi kwotami wierzytelności lub które odpowiadają części przypadającej na wierzytelność zredukowaną w formie ugody, jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy podniósł, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, iż w przypadku, gdy cena zakupu wierzytelności przewyższy kwotę wyegzekwowaną od dłużnika- zostanie poniesiona strata- wówczas zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych straty tej nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, chyba że wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, została zarachowana jako przychód należny. Natomiast w ocenie organu I instancji sytuacja, w której spółka w ramach ugody zrzeka się części lub całości wierzytelności jest tożsama z umorzeniem zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika, co powoduje, że umorzone wierzytelności zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów.