Wyrok WSA w Kielcach z dnia 15 lutego 2007 r., sygn. I SA/Ke 15/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędziowie Asesor WSA Mirosław Surma (spr.),, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Krzysztof Czarnecki, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 lutego 2007 r. sprawy ze skargi K. i T. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

ISA/Ke15/07

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...], nr [...] , Wójt Gminy S. odmówił uchylenia decyzji ostatecznych ustalających dla T. i K. P. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2001-2005.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ podniósł, że pismem z dnia 7 listopada 2005 roku podatnik wniósł o wznowienie postępowania podatkowego w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata

2001-2005, zakończonego ostatecznymi decyzjami Wójta Gminy w S.: z dnia [...], nr [...], z dnia [...]nr [...], nr [...], z dnia [...] nr [...], z dnia [...] nr [...]oraz z dnia [...], nr [...]. Jako podstawę wznowienia wskazano przepis art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej podnosząc, że wyszły na jaw nowe okoliczności, które nie były znane organowi wydającemu decyzję. Taką okolicznością zdaniem podatnika było zlikwidowanie działalności gospodarczej, jak również okoliczność, że działka położona w K. jest sklasyfikowana jako użytki rolne.

Zdaniem organu, pomimo prawidłowego wezwania podatnika do złożenia dowodów będących w jego posiadaniu, a mogących przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, podatnik nie złożył tych dowodów, nie stawił się także na wyznaczony termin przesłuchania. W związku z tym organ zmuszony był orzec na podstawie zebranego materiału dowodowego. Z ustaleń organu wynika zaś, że podnoszone przez podatnika okoliczności nie uzasadniają zmiany prawomocnych decyzji na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej. Przedmiotowe nieruchomości zostały zakupione od Gminnej Spółdzielni "SCh" w S. jako nieruchomości związane z działalnością gospodarczą tej spółdzielni. Również podatnik i jego żona wykorzystywali nieruchomości w swej działalności gospodarczej. W ocenie organu w przeciwnym razie podatnicy z pewnością zaskarżyliby doręczone im decyzje (tym bardziej, że dotyczyły one kilku następujących po sobie okresów). Ujawnione dowody i okoliczności nie są nowe, gdyż okoliczność formalnego (zmiany wpisów w ewidencji) zaprzestania prowadzenia przez podatnika i jego żonę działalności gospodarczej były znane organowi, a zatem nie mogą stanowić podstawy do zmiany prawomocnych decyzji. Zdaniem organu podatnik nie wykazał, że na nieruchomości