Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Łd 2039/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Cudak,, Sędzia WSA Paweł Kowalski, Protokolant asystent sędziego Jarosław Szkudlarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi Z. G.-R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2001 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz Z. G.-R. kwotę złotych 100 (sto) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Burmistrz Miasta K. ustalił Z. G. - R. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na rok 2001 w kwocie 77,90 złotych. Wyliczenie podatku zostało dokonane od dnia 1 października 2001 roku do dnia 31 grudnia 2001 roku. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że wymiaru podatku dokonano w oparciu o dane wynikające z ewidencji gruntów oraz złożone wykazy nieruchomości. Organ podatkowy ustalił, że zgodnie z ewidencją gruntów współwłaścicielami gruntów o powierzchni 1.898 m. kw. są Z. G. - R., T. L., T. S. i G.S. Burmistrz Miasta K. stwierdził, że w przypadku współwłasności nieruchomości, wszyscy współwłaściciele są zobowiązani do poniesienia ciężaru podatkowego, jednak z uwagi na fakt, że jeden z wpisanych do ewidencji współwłaścicieli nie żyje, to ciężar spoczywa na podatnikach żyjących, a organ podatkowy nie ma możliwości dokonania podziału nieruchomości i odliczenia podatku z wolą podatników.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca wniosła o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji, zarzucając jej naruszenie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 z ze zm.). Skarżąca podniosła, że z uwagi na fakt, że obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach, organ podatkowy w decyzji powinien wskazać wszystkich współwłaścicieli nieruchomości lub posiadaczy nieruchomości. Zdaniem skarżącej należy uznać za błędny pogląd, że śmierć współwłaścicieli nieruchomości powoduje obciążenie obowiązkiem podatkowym "pozostałego przy życiu" współwłaściciela. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą na spadkobierców z chwilą jego śmierci, a nie w momencie wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub dokonania zmiany w ewidencji gruntów. Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 13 września 2001 roku o stwierdzeniu nabycia spadku, mające charakter deklaratoryjny, nie stworzyło nowego stanu prawnego, a jedynie potwierdziło, iż od roku 1996 spadkobiercami po I.L. są wskazane w tym postanowieniu osoby. Fakt, że postępowanie spadkowe po J.ieT.u nie zostało przeprowadzone nie oznacza, że nie pozostawił on spadkobierców, którzy wstąpili w jego prawa majątkowe. Wobec powyższego, w ocenie skarżącej, nieuzasadnione jest twierdzenie organu podatkowego, iż w okresie do 30 września 2001 roku była ona jedynym właścicielem nieruchomości. Skarżąca podniosła, że w zaskarżonej decyzji pominięto pozostałych współwłaścicieli oraz spadkobierców J. T..