Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 padziernika 2006 r., sygn. I SA/Wa 1047/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędziowie NSA Anna Łukaszewska-Macioch /spr./ WSA Monika Nowicka Protokolant referendarz sądowy Aneta Trochim-Tuchorska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2006 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2006 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej o przekazaniu gruntu w użytkowanie wieczyste oddala skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 maja 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 430/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2004 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Kolegium z dnia [...] października 2003 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia, na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa, nieważności ostatecznej decyzji Zarządu [...] Gminy [...] z dnia 31 grudnia 1991 r. nr [...] o przekazaniu w użytkowanie wieczyste [...] Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w W., zwanej dalej "Spółdzielnią", na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.), gruntu położonego w W. o powierzchni 391472 m2, obejmującego teren osiedla mieszkaniowego [...].
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że decyzje są obarczone wadami skutkującymi ich uchyleniem przez Sąd, ponieważ przy ich wydaniu doszło do naruszenia art. 77§ 1 i art. 107 § 3 kpa w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy. Powołanymi decyzjami Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., na wniosek K. M., rozstrzygnęło o nieważności całej decyzji z dnia [...] grudnia 1991 r., w tym także co do części nieruchomości, do której wnioskodawczyni nie posiadała tytułu prawnego, a zatem nie mogła skutecznie żądać stwierdzenia nieważności. Organ nie wskazał przy tym, w jakim zakresie wszczął i prowadził postępowanie nadzorcze na wniosek strony, a w jakim z urzędu. Nie ustalono w sposób prawidłowy kręgu uczestników postępowania, nie zawiadomiono o wszczęciu postępowania nadzorczego wszystkich osób, których interesu prawnego ono dotyczyło. Rzutowało to na uzasadnienie decyzji, które nie spełniało wymogów art. 107 § 3 kpa. Sąd wskazał również na braki w dokumentacji sprawy nadzorczej, w tym na brak dowodów, na podstawie których Kolegium ustaliło zakres podmiotowy postępowania nadzorczego.