Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Wa 1018/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Jacek Fronczyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 października 2006r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2006r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] lutego 2006r. nr [...]; 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] marca 2006r. nr [...] utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] lutego 2006r. nr [...], którą to decyzją, wydaną na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j.: Dz. U. z 2004r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.), odmówiono G. K. przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu organ podał, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania. Organ wyjaśnił, że powyższe warunki muszą być spełnione łącznie, a niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza możliwość przyznania tego rodzaju świadczenia.

Prezes Zakładu stwierdził, że G. K. nie spełnia przesłanki całkowitej niezdolności do pracy. Ponadto staż ubezpieczeniowy, wynoszący 13 lat i 5 miesięcy, jest nieadekwatny do wieku. W okresie od dnia [...] lipca 1999r. do dnia [...] stycznia 2006r. wystąpiła w ubezpieczeniu przerwa, której nie uzasadniają żadne szczególne okoliczności.