Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 września 2006 r., sygn. II SA/Gd 502/05

Svqn. akt II SA/Gd 502/05 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 13 września 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.), Sędziowie: sędzia WSA Jolanta Górska, sędzia WSA Felicja Kajut, Protokolant Katarzyna Gross, po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi H. B.-B. oraz I. B. na uchwałę Rady Miasta z dnia 31 marca 2005 r. nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutu skarżących do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej odrzucenia zarzutu skarżących H. B.-B. oraz I. B.

Uzasadnienie

W projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Ł., wyłożonego do publicznego wglądu w dniach od 1 kwietnia 2003 r. do 30 kwietnia 2003 r., działki nr [...] i [...] (według skarżących [...] i [...]), stanowiące współwłasność skarżących H. B.-B. oraz I. B. zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkaniowo - usługową oraz tereny zieleni miejskiej dostępnej dla publiczności (zieleń urządzona). Na terenach przeznaczonych na zabudowę mieszkaniowo-usługową ustalono 35% maksymalnego pokrycia działki zabudową, zaś po obu stronach biegnącego przez ten teren wodociągu strefę wyłączoną z zabudowy.

W zarzutach do tego projektu skarżące domagały się ograniczenia terenów zieleni miejskiej do koryta Potoku O. w równych szerokościach po obu jego stronach, zwiększenia terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, zwiększenia maksymalnego pokrycia działki zielenią i wprowadzenia zapisu umożliwiającego urządzenie drogi dojazdowej do działek powstałych po ewentualnym zniesieniu współwłasności na obszarze przebiegu wodociągu.

Uchwałą z dnia 26 czerwca 2003 r. nr X/247/2003 Rada Miasta odrzuciła zarzuty skarżących.

Skarżące od tej uchwały wniosły skargę do sądu administracyjnego. Ze skargi wynikało, że kwestionują naruszenie ich prawa własności ustaleniami projektu planu zagospodarowania przestrzennego, zaś na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym zarzuciły nierówne traktowanie w stosunku do właściciela nieruchomości znajdującej się w po drugiej stronie Potoku O., twierdząc, że nieruchomość ta (teren oznaczony symbolem [...]) została w całości, aż do brzegów potoku, przeznaczona pod zabudowę.