Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. IV SA/Po 14/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie Sędzia WSA Bożena Popowska As. sąd. Izabela Kucznerowicz (spr.), Protokolant sekr. sąd. Marcin Kubiak po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 03 sierpnia 2006 sprawy ze skargi W. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę /-/ I. Kucznerowicz /-/ P. Miładowski /-/ B. Popowska

Uzasadnienie

Rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...]r Komendant Powiatowy Policji w W., na podstawie art. 41 ust. 2 pkt. 8 w zw. z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r o Policji ( Dz. U. nr 7, poz. 58 z 2002r ) zwolnił W. K. ze służby w Policji z dniem [...]r. Jednocześnie na podstawie § 8 ust. 1 Rozporządzenia MSWiA z dnia 20.06.2002r zawieszono postępowanie w sprawie ustalenia uprawnień do nagrody rocznej za 2004r a na podstawie art. 108 § 1 kpa nadano decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu wskazano, że w dniu [...]r Prokuratura Rejonowa w W. wszczęła śledztwo w sprawie usunięcia z akt dochodzenia [...] Komendy Powiatowej Policji w W. dokumentów oraz podrobienia notatki urzędowej i protokołu użycia alkotestu oraz wyłudzenia poświadczenia nieprawdy poprzez uzyskanie aktu oskarżenia z ujętym zarzutem o zaniżonym wyniku badania stanu trzeźwości osoby oskarżonej, tj. o przestępstwo z art. 276 kk i art. 270 kk, art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Zarzut popełnienia wyżej wymienionych przestępstw z winy umyślnej w dniu [...]r został postawiony W. K., asystentowi Referatu Ruchu Drogowego KPP w W.., który w swoich wyjaśnieniach przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Popełnienie czynu o znamionach przestępstwa jest oczywiste a jego charakter uniemożliwia pozostanie policjanta w służbie.

W. K. odwołał się od tej decyzji. W uzasadnieniu podał, że zwolniono go w trakcie trwania postępowania dyscyplinarnego, bez wydania orzeczenia o winie, nie wyjaśniając wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności. Popełnienie tych czynów nie jest oczywiste. Do dwóch pierwszych zarzucanych czynów przyznał się dobrowolnie ale popełnił je w wyniku nieumyślnego działania. Do popełnienia trzeciego zarzutu nie przyznaje się i czasie postępowania dyscyplinarnego nie został mu udowodniony. Nadto, że sprawa toczy się przed sądem i brak rozstrzygnięcia. Decyzja ta została podjęta sprzecznie z art. 42 ust. 3 Konstytucji RP, z naruszeniem podstawowych zasad postępowania dyscyplinarnego.