Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. II SA/Wa 487/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras Sędzia WSA Ewa Pisula - Dąbrowska Asesor WSA Janusz Walawski (spr.) Protokolant Monika Niewińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi P. M. na orzeczenie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie postępowania dyscyplinarnego - oddala skargę -

Uzasadnienie

Komendant [...] w L. w dniu [...] sierpnia 2005 r. wydał postanowienie nr [...], którym wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko P. M. zarzucając mu, że w dniu 21 czerwca 2005 r. jako [...] podczas prowadzonych zajęć dydaktycznych nie przestrzegał zasad poprawnego zachowania i poszanowania godności innego policjanta oraz nie dawał podwładnym przykładu nienagannego zachowania, w ten sposób, ze w stosunku do [...] L. G. używał słów ogólnie uznawanych za wulgarne i obraźliwe, tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu § 14 i § 16 "Zasad etyki zawodowej policjanta" stanowiących załącznik do zarządzenia nr 805 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2003 r. (Dz. Urz. KGP z 2004 r. Nr 1, poz. 3).

Powyżej określony organ, działając na podstawie art. 135j ust. 1 pkt 3 i art. 134 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.) w dniu [...] grudnia 2005 r. wydał orzeczenie nr [...], którym uznał P. M. winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzył mu karę dyscyplinarną "ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku". W jego uzasadnieniu organ podał. m.in. że ustalone w toku przeprowadzonego postępowania dyscyplinarnego okoliczności popełnienia przez P. M. przewinienia dyscyplinarnego potwierdzają wysoką naganność czynu przypisanego obwinionemu. Jako nauczyciel policyjny w sposób szczególny powinien dawać przykład nienagannego zachowania zgodnego z "Zasadami etyki zawodowej policjanta". Udowodnione zachowanie obwinionego stanowił naruszenie tych zasad wynikający z § 14 i § 16 określonego powyżej zarządzenia. Wymierzona obwinionemu kara uwzględnia dyrektywy wymiaru kar określone w art. 134h ustawy o Policji i jest współmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego i stopnia zawinienia.