Wyrok WSA w Opolu z dnia 15 maja 2006 r., sygn. II SA/Op 456/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Kmiecik asesor sądowy Grażyna Jeżewska - spraw. Protokolant: referent stażysta Wioletta Moj po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę.

Uzasadnienie

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 98 poz. 1071 z późn. zm.) oraz art. 83 ust. 2 ustawy z 7 lipca 1994r. Prawo Budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207 poz. 2016 z późn. zm.) decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Wójta Gminy [...] od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie [...] z [...], nr [...] nakazującej rozbiórkę samowolnie odbudowanej wieży na budynku remizy OSP w S. bez wymaganego pozwolenia na budowę, utrzymał ją w mocy.

W uzasadnieniu wskazał, iż postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie [...] z urzędu w wyniku pisemnej interwencji. Wobec tego w dniu 2 maja 2005r. została w obecności stron przeprowadzona kontrola w sprawie legalności prowadzonych robót przy wieży OSP w S. W trakcie kontroli stwierdzono istnienie drewnianej konstrukcji wieży z elewacją wykonaną z desek, bez pokrycia dachowego. Bezspornie z oświadczenia J. L. oraz obecnego podczas kontroli przedstawiciela UG [...] wynika, że na miejscu starej rozebranej wieży została wybudowana nowa bez pozwolenia na budowę. D. Ś. z OSP w S. oświadczył, że drewno z którego była zbudowana stara wieża było spróchniałe, przeżarte przez robaki i w związku z tym wieża stwarzała niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia strażaków. Przeprowadzone postępowanie wyjaśniające potwierdziło, iż właścicielami działki nr A położonej w S. są A. i J. L. Postanowieniem z 9 maja 2005r. organ I instancji wstrzymał prowadzenie robót budowlanych wykonywanych bez wymaganego pozwolenia na budowę i nałożył obowiązek dostarczenia w określonym terminie ekspertyzy technicznej. W piśmie z 13 maja 2005r. skierowanym do PINB w powiecie [...] Wójt Gminy [...] oprócz potwierdzenia wcześniej wyrażanego stanowiska przez przedstawiciela Gminy, poinformował, że strażacy mieli ustną zgodę J. L. na remont wieży. Ponadto zakwestionował roszczenia J. L. do terenu, na którym stoi siedziba OSP, stwierdzając, że Gmina dokonała komunalizacji działek B i C zatem uważa, że na tym terenie jest położony budynek OSP, a do stwierdzenia faktycznego przebiegu granic nieruchomości jest potrzebny uprawniony geodeta. W toku prowadzonego ponownie postępowania organ I instancji wezwał do złożenia wyjaśnień w charakterze świadka Wójta Gminy [...], oraz wykonawcę robót budowlanych, P. L. Wójt Gminy [...] ponownie oświadczył, że konieczność przebudowy wieży wynikała z bardzo złego stanu technicznego starej wieży, która groziła katastrofą budowlaną, który to fakt potwierdzają zapisy protokołów okresowych kontroli stanu technicznego. P. L. wyjaśnił, że w zakres robót które wykonywał wchodziło wykonanie nowej konstrukcji wieży, elewacji, ułożenie pokrycia i obróbki. Nową wieżę wykonano w oparciu o wymiary wzięte z rozebranej wieży, więc długość, szerokość i wysokość nowej wieży nie odbiegają o więcej niż kilka centymetrów od wymiarów rozebranej wieży. Otwory w ścianach zostały wykonane w tych samych wymiarach i usytuowane w tych samych miejscach, co w starej wieży. Dokonano zmian w zakresie podparcia więźby dachowej i konstrukcji podparcia więźby dachowej. W tym stanie rzeczy w dniu [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie [...] wydał decyzję, nr [...] nakazującą rozbiórkę samowolnie odbudowanej wieży na budynku OSP w S. Organ odwoławczy wskazał, że odwołaniu od powyższej decyzji zarzucono rażące naruszenie art. 48 ustawy Prawo budowlane, jak też naruszenie art. 7 i art. 77 kodeksu postępowania administracyjnego, które nie zostało uwzględnione, gdyż również w jego ocenie, inwestor dokonał odbudowy wieży, a nie remontu, jak to sugeruje inwestor, co znajduje swoje odzwierciedlenie w wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania przez strony i świadków. Organ odwoławczy uznał, że w omawianej sprawie powinien mieć zastosowanie art. 28 Prawa budowlanego, który stanowi, iż roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31 Prawa budowlanego. Wobec tego, że przepisy te zawierają enumeratywną listę robót budowlanych, które nie wymagają pozwolenia na budowę lub wymagają zgłoszenia, niedokonanie przez inwestora uprzedniego uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia w stwierdzonym stanie faktycznym, oznacza popełnienie samowoli budowlanej. Stwierdził, że zgodnie zaś z treścią art. 48 Prawa budowlanego właściwy organ w drodze decyzji nakazuje rozbiórkę obiektu budowlanego, lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. Przyjął, że argument, iż prace polegające według skarżącego, na odtworzeniu stanu pierwotnego są remontem, nie jest zgodny z stwierdzonym w sprawie stanem faktycznym i obowiązującym stanem prawnym, albowiem w art. 3 pkt 8 Prawa budowlanego uznano jako remont wykonywanie w istniejącym obiekcie robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, nie stanowiących bieżącej konserwacji, dopuszczając stosowanie materiałów innych niż użyto w stanie pierwotnym. Natomiast w art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego, postanowiono, że poprzez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Tymczasem w badanej sprawie podjęto działania, które doprowadziły do powstania nowego obiektu budowlanego, poprzez odtworzenie tego obiektu, który już istniał, ale uległ destrukcji. Doszło również do zmiany powierzchni zabudowy oraz zmiany wysokości. W tym stanie rzeczy wobec zaprezentowanych rozważań i wyjaśnień złożonych przez strony i świadków w toku postępowania stwierdzono, że inwestor dokonał odbudowy wieży. Wzmacniając swoje stanowisko powołał się na stanowisko wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 marca 2001 r. sygn. akt, stwierdzające, że "Jeżeli roboty budowlane polegają wykonaniu faktycznie nowego obiektu budowlanego, choć z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych pozostałych po obiekcie budowlanym, który uległ zniszczeniu, inwestor dokonuje nie remontu (art.3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo Budowlane), lecz odbudowy (art. 3 pkt 6 tej ustawy)". Wywiódł, ze skoro przedmiotowa inwestycja nie może zostać uznana za remont to, nie ma do niej zastosowania art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 Nr 80, poz. 717).