Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 marca 2006 r., sygn. I SA/Gd 174/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Kolanowski,, Asesor WSA Bogusław Woźniak (spr.), Protokolant Monika Orska, po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r. 1. uchyla zaskarżona decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 3.307 zł (trzy tysiące trzysta siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Gd 174/04

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 13 maja 2003 r. określającą A.R. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000. Powyższa decyzja wydana została w oparciu o następujący stan faktyczny sprawy.

Inspektor Kontroli Skarbowej przeprowadził w spółce cywilnej Handel "A" A.R., S. K. kontrolę skarbową. Na skutek stwierdzonych uchybień w zakresie rozliczeń podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2000 określił w Wyniku Kontroli wysokość dochodu spółki w innej kwocie niż wynikała z księgi rachunkowej spółki. W konsekwencji Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wydał decyzję, w której określił A. R. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za ten rok podatkowy. Jak wynika z uzasadnienia decyzji Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej nie uznał za koszt uzyskania przychodów wydatków na zakup materiałów reklamowych oraz wydatków dotyczących kompleksowego sprzątania pomieszczeń biurowych, magazynowych i sklepowych. Nadto zakwestionowano odliczoną od dochodu składkę na ubezpieczenie społeczne i odliczoną od dochodu składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

W odwołaniu od wyżej opisanej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej odwołujący zarzucił naruszenie szeregu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.). W szczególności wskazano na naruszenie art. 120, 121 §1 i 2, art. 123 §1 oraz art. 193 § 6 - 9 tej ustawy poprzez uznanie prowadzonych przez spółkę "A" ksiąg podatkowych za nierzetelne, z pominięciem procedury badania ksiąg podatkowych, co doprowadziło do pozbawienia strony uprawnień wynikających z przepisów prawa. Zarzucono również naruszenie przepisów art. 122 i art. 188 Ordynacji podatkowej poprzez nie uwzględnienie w postępowaniu kontrolnym żądania przeprowadzenia dowodów w postaci uzupełniającej opinii biegłego w zakresie badań autentyczności dokumentów i pisma ręcznego R. G. na wszystkich dokumentach KP oraz dokonania oględzin sklepu w celu ustalenia, czy jest możliwe przebywanie w nim osób pomimo uzbrojonego monitoringu. W ocenie odwołującego organ pierwszej instancji naruszył także art. 122, art. 180 §1 oraz art. 199 Ordynacji podatkowej poprzez pominięcie dowodu z przesłuchania strony i wykorzystanie w ocenie materiału dowodowego niespójności w pisemnych wyjaśnieniach składanych w imieniu podatników przez pełnomocnika. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej naruszył także art. 122, 180 §1, art. 197 §1 Ordynacji podatkowej poprzez pominięcie dowodów z opinii biegłego w celu dokonania wyceny wartości rynkowej usług sprzątania oraz zakupionych towarów. Z kolei naruszenie art. 187 §1 i art. 191 Ordynacji podatkowej polegało na dowolnej ocenie dowodów. Końcowo strona wskazała na naruszenie art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych bowiem poniesiony i prawidłowo zaksięgowany wydatek pozostaje w związku z przychodem. W ocenie odwołującego wykładnia wskazanego przepisu nie uzależnia zaliczenia w koszty uzyskania przychodów jedynie materialnie udokumentowanych wydatków. Odwołujący wniósł ponadto o przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego poprzez przeprowadzenie wskazanych dowodów.